İki olsun, benim olsun

G.Saray, Ankara deplasmanında Beşiktaş'ı İstanbul'da ezip geçen bir rakiple oynadığının farkına varmış ve rakibini çok ciddiye almıştı. Defansı ileriye çıkartarak rakibin çok çabuk Brezilyalılar'ına 3-5 metrelik değil, 30-40 metrelik alanlar bırakarak rakibin işini zora sokmuştu. Oyun planı doğruydu.. Kadro da doğruydu.. İki doğrudan çıksa çıksa üç puan çıkardı. Çok forvetle basan, korkmamış bir Hagi'yle saldıran G.Saray, en tehlikeli tarafını Saidou'yu ön direğe göndererek sergiledi ve doğru kullandığı silahıyla golü buldu. Saidou da ilk 11 için kontratı imzalamış oldu. Tam sahaya yayılabilen iyi bir takıma karşı iyi oynamak, G.Saray'ın oyundaki ana fikri değildi. İyi savunmaya, takım olarak savunmaya çalıştılar. Ana felsefe belli ki, "Yarım olsun, benim olsun" şeklindeydi. Maçın matematiği, "Bir olsun, benim olsun"a döndü ve maç, "Üç puan olsun, benim olsun" aritmetiğiyle sona ererken, maçı süsleyen ekstra gol de Ümit Karan'dan geldi. Orta alana Volkan'ı alarak rakibin presi karşısındaki direncini gövde gösterisine çeviremeyen G.Saray, maçın sonunda iyi sortiler yapmasına rağmen gücü kalmadığı için skoru garantileyecek golü üretemedi. Sarı-kırmızılılar ligdeki irtifayı korumak amacıyla 1-0'ı tribün alkışına tercih ederek sahada ter döktüler. Üç Brezilyalı'sıyla müthiş saldıran rakibe karşı futbolun iyisini değil, skorun iyisini kovaladılar. Ümit Karan ve Bülent'i bir şekilde kullanarak kadro zenginliğini bizlere gösteren Hagi'yi tebrik ediyorum. Ayrıca Hakan Şükür'ü de tebrik ediyorum. Maç biterken güzel yemeğin üstüne iyi bir sos döken Ümit Karan maçı süsleyen adam olurken, Ümit Karan'ın futbolda hemşehri olduğu Ankara'da sergilenen bu olay, G.Saray'ın gövde gösterisine dönüştü. Hagi, Samet'i tek kelimeyle söyleyebilirim ki, kendi silahıyla şakağından vurdu!.. Çünkü son sözüm Ersun Yanal'a.. Ersun Yanal gerçi evini İstanbul'a taşıdı ama Ankara'daki cuma gecesi serenatında Hakan Şükür'ün solo sortilerini de görüp utanmıştır diye umuyorum.