Kurt kuzuyu yedi

Bu muhteşem futbol gecesinin içinden futbol anılarımın yer aldığı arşivime koyacağım birkaç fotoğraf vardı. İlk gördüğüm resimde "karşımda kimse duramaz" diyen hafif kasıntı ve burnu yukarıda bir Hollanda buldum. Rusya'nın; bu yazıda sık sık vurgulayacağım "hoca farkı" avantajıyla üstünlük sağladığı bölümler izledim. İkinci fotoğrafta Rusya'nın yere indirip özellikle Hollanda'nın sağını çökerttiği ikinci yarının başı oldu. Buradan da "ben geliyorum" diyen bir gol izledik. Ondan sonrası Hollanda'nın alışık olmadığı ve bu turnuvada bizim çok iyi bildiğimiz "kriz yönetimi" meselesiydi. Yenik durumdan çıkacakları sırada bir de baktılar ki, geriye düştükleri golden iki dakika önce henüz toyluk dönemini tamamlamamış olan Marco Van Basten, Boulahrouz'u alıp üç değişiklik hakkını çoktan kullanmış bile. Sonra De Jong'u geriye yaslayıp üçlü defansa döndüler. Boulahrouz'un bebeğini kaybetmesi çıkmasına bahane olamaz çünkü o zaman oynadığı 60 dakikayı sorarlar adama. Daha sonra iki defansa inen Marco Van Basten bulduğu golden bir dakika önce öyle yüklendi ki, ileride yalnız kalan Arshavin'i Van der Sar'la kontrol etmeye başladı. Sonra da kişisel beceri ve hiçbir taktik özellik sunmayan beraberlik golü krizin kötü yönetildiğini ama Hollanda'nın çok yetenekli oyunculardan kurulu iyi bir takım olduğunu gösterdi. Maç biterken kart pazarlığı ise tam Lubos Michel'e yaraşır (!) bir pazarlıktı. İyi hakem diye yutturulan en büyük eyyamcı, ikinci sarıdan gösterdiği kırmızı kartı, çıkmamış topu çıkmış ilan ederek geriye aldı. Sonunda bunu da gösterdi bize iki İsviçre maçımızın hokkabazı!.. Maça girerken "Elenirse yazık olur Hollanda'ya" fikri belki bütün dünyada vardı. Ancak maçtan çıkarken, "Elenseydi yazık olurdu Rusya'ya" fikri herkesin kafasındaydı. 90'lı yılların ilk yarısında hocalığını yaptığı Van Basten'in toyluklarına karşılık, 114. dakikada bile taktik hamle yapabilecek oyuncu rezervini koruyan Hiddink ağır bir ders verdi Hollanda futboluna.