NANİİİ...NANİİİ... NANİİİ...

90 dakika boyunca hiçbir şey yapmayan Portekizli, zamanında gelen ambulans gibi sirenlerini çala çala gelip vurdu...

Maçın adamı kesinlikle değil...    Damga da vurmadı...    Ama öyle bir vurdu ki, nefes darlığından krize geçerken zamanında gelen ambülans gibi sirenlerini çala çala geldi ve vurdu...
Net vurdu...
Başka da bir şey yapmadı ama bir vurup üç almak ise maksat; onun nedeni oldu..
Oysa maçın hikâyesi sonuçtan bağımsız olarak baktığımızda biraz farklı bir manzara sunuyor bize...
Lige damgasını vurmaya en müsait iki takımın maçı ve konuk Başakşehir Futbol Kulübü başlarda hiç de oyunu geride kabul eden bir takım görüntüsünde değildi...
Tamamen ‘ikinci bölgeye’ adamış gibiydiler kendilerini...
Aktif ve önde savunmayla ilk yarıyı geçtiler ama kaleci Volkan Demirel’in ne üstü kirlendi, ne de bir kez olsun ağız tadıyla yere yatabildi..
Kanatları iyi kapatmıştı Avcı’nın oyun modeli ama hücum aksiyonları yeteri kadar tatmin edici değildi... Buna karşılık devre biterken daha fazla hakemle oynamaya ve rakibinin kimyasını bozmaya yönelik hamleler yapan Fenerbahçe bir de baktı ki; sinirlenen kendisi olmuş...
Alper Potuk’un iki yönlü oyunundan çok erken mahrum kalan ev sahibi takım, bunun sıkıntısını da yaşamadı değil...
İkinci yarının 60. dakikaya kadar olan oyun görüntüsü tam ise tam bir kör döğüşü gibi geçti...
Fenerbahçe hızlanamıyor, konuk ekip ise seri çıkışları yapamıyordu. Bir de tüm savunması cebinde sarı kartla oynadığı için aşırı özenli savunma her an arıza verecek gibi duruyordu...
İki Bursaspor orijinli oyuncu çıkarken girenlerin takımı hızlandıracağı şüpheliydi bana göre ama çıkanlardan çok daha marifetli oldukları da kesindi...
Sonları ‘atanın alacağı’ bir maça dönüştü ve canlı bomba Badji takımını 10 kişi bırakınca, düğümü Fenerbahçe değil ama Cüneyt Çakır çözmüş oldu...Ayrıca Galatasaray’ın ‘Alex 

MAÇIN ADAMI

Atılan her ileri topta takımına nefes aldıran Mehmet Batdal

KIRILMA ANI

Kırmızı kartla birlikte Başakşehir’in kazanma ihtimali ortadan kalkmıştı