Nihayet adalet

Diyarbakırspor yeni edindiği kimlikle "Samuray Savaşçısı" gibi başladı maça. Beşiktaş maçında da böyle saldırmışlar, ama teknik becerisi daha güçlü olan siyah-beyazlılar Diyarbakır'ı gollerle dizginlemişti. G.Saray'a ise teknik beceriden çok kuvvete dayalı bir oyun sergilemeye meyilli. Bu yüzden daha makûl saldıran Diyarbakırspor'a karşı ortada büyük mücadeleyi pozisyonsuz geçmek durumunda kaldılar. Maçın başlarında "Dilenci Cimbom" diye başlayan bir antipati yağmuru maç boyunca Hasan Şaş mahreçli küfür sağanağına dönüştü. Parasızlığı motivasyon edinen G.Saray bu kez de küfürden pozitif oyun çıkarmaya çalıştı. G.Saray ve Beşiktaş gibi takımlara karşı bu kadar atak oyunu çılgınlık boyutlarına taşımak çok risklidir. Gol bulamazsanız geri teper. Oyunun büyük bir bölümünde "nafile ataklar" gibi görünen G.Saray'ın çabası iki net bir de direk bulabilen Diyarbakırspor karşısında kupanın 3 puanını çok riske attı. G.Saray'ın pozisyonu yoktu. Yani gol olacaksa, bu Diyarbakırspor'a yakışacaktı. İlk yarıda bu takımda artık oynamaya karar vermiş olan Marek Heinz, ikinci yarıda bu niyetinden istifa etti. İkinci yarıda "Volkan'ı alıp İliç'i vermek" ise takımı ileri yaslayıp, ortayı kapatmak demek olan bir teknik adamlık hatasıydı. Ancak bu kadar sabır ve bu kadar "kabul eden" oyun tarzı sonunda yarım bulduğu bir pozisyonda tam bir gol atmasını sağladı G.Saray'ın. Getirmediği golcüleriyle bir torba kaçırıp ancak atabilen G.Saray, Kabze'nin imalatıyla ve artık "her maç gol atabilen" Heinz'in vuruşuyla bir de gol buldu. Üstelik telafisi mümkün olmayan dakikalarda. Gerisi kupacı G.Saray'ın maçı çok isteyen Diyarbakırspor'u durdurma çabalarıyla geçti. Dün gece elle gol atılmasını izin verilmeyen ve takımlardan birini eksik bırakmaya çalışmayan adil bir maç erkekçe ve büyük bir mücadele ile oynandıysa, bunu biraz da maçın hakemi Zafer Önder İpek'e borçlu olduğumuzu söyleyebilirim.