Olimpik ruh nasıl oluşur?

9 Ağustos 2016 02:00

A -

A +

Bir bütünlüğün hüküm sürdüğü ülkemiz çok uzaklardan başarı haberleri bekleyerek gecesini gündüzüne katıyor. Önce nöbet, arkadan olimpiyat kovalamak.. Madalya kazanıp marş çaldırıp kıvançla darbeye karşı direnmeye devam edebilmenin motivasyonu..

Durup durduk yerde olmaz tabii ki.. Meşhur klişeye göre katılmak kazanmak kadar önemlidir, hatta bitirebilmek bazen kazanmaktan daha önemlidir..
Amma velakin; meseleyi oyundan çıkarıp şovenist bir yaklaşımla ‘illa da madalya’ havasına sokarsak hayal kırıklığı da kaçınılmaz olur..
Adı üstünde “Olimpiyat Oyunları..”
Kısaca ‘Oyunlar..’
Temeli oyun..
İlk dönem savaş sanatlarının yarışma haline dönüştürülmesi ile, dövüş, atma, tutma, vurma, yıkma, şeklinde gelişmiş bir oyun türünden türemiş..
Daha yükseğe, daha hızlı ve daha güçlünün kazandığı yarışmalara dönüşmüş..
Temeli sokak oyunlarıdır..
Bugün sportif kavramların içine düştüğü bilimsellik tuzağından arındırılmadıkça işin bir yanında dopingde, hile de, devşirme sporcu anlayışı da hep olacaktır..
Fazla bilimsellik delikanlıyı bozar
Komşunun bahçesindeki ağaçtan erik çalıp yakalanmadan kendi arkadaşlarına dağıtabilen birisidir mesela ideal bir 10 numara..
Saklambaçta en sona kalabilen değil midir en iyi gizli santrfor..
Köşe kapmacayı en iyi oynayandır harika bir golcü olup çıkan..
Mendil kapmacanın iyi oyuncusundan da harika bir kanat oyuncusu çıkarabiliriz..
Güreşçi masa tenisi de oynamış olmalı, badmingtoncu krosa çıkabilmeli, eskrimci dağa tırmanmayı denemiş olmalıdır..
Futbolcunun satranç bileni daha makbuldür..
Koca Bayern, veya hepsi atlet olan İzlanda milli takımının idmanlarındaki en önemli bölüm; koca koca adamların oynadığı idman sahası oyunlarıdır.
Birbirinin sırtına vurup kaçarlar mesela..
5’e2, ayak tenisi, ortada sıçan, idmanlarının en önemli bölümüdür..
Hayat sadece koşu mesafesi, fitness değerler ve kitle yağ endeksi ölçümünden ibaret değildir..
Bunu idrak ettiğimiz anda zaten, katılmanın ve bitirebilmenin kazanmak kadar önemli olduğunu algılarız..
O zaman zaten alkışı ve beğeniyi madalya sayısına yenik düşürmeyiz..

Adam eksiltmenin yolları!..
Terraneo nasıl eksiltiyse Pareira da öyle eksiltiliyor sanırım..
Adamı önce sırtında taşı, sonra maymuna çevir ve gitmek son çaresi olsun..
Verdiğin imkanları birer birer geri al ki; kaçarak gitmek zorunda kalsın..
Tarık Çamdal, Olcan Adın, Umut Bulut..
Fiyatını indir, ödemeni kıs, olmadı alt yapıya gönder ve gitmeyi son seçenek olarak kabullensin..
Gün geçmiyor ki; bütün futbol aleminin başlarken beceremediği ve bir türlü kurtulamadığı iş bilmezlik, bitirirken saygısız bir adaletsizliğe dönüşmesin..

POST-İT
Haber şöyle:
“Fenerbahçe'den gitmesi istenen teknik direktör Vitor Pereira: "İstifa etmek, başarısızlığı kabul etmektir. Ortada henüz bir başarısızlık yok." ifadelerini kullandı.”
Cehalete değil de; ki onu onunla tartışırım, ben ‘ortada başarısızlık yok’ bölümüne takıldım..
Çırpındıkça batıyor garibim..

Stratejik konular
Strateji belirleme,yani bir sezonu planlama çok ciddi bir iştir ve bir kişi tarafından değil bir ekip tarafından yapılmalıdır.
Fenerbahçe sezon planlamasını doğru yapamamıştır..
Oynayacağı ön elemenin tarihini bilmesine rağmen kendini oraya odaklayamamış ve hayal kırıklığı yaşamıştır.
Çözülemeyen bir Var Percie-Pareira problemini havuz problemine dönüştürmüş ve şampiyonlar ligini iki maçta da kucağına gelmesine rağmen ıskalamıştır.
Robin Van Percie’in varsa ve sana Monaco turunu alamıyorsa ne yapayım ben onu Karabükspor maçı için saklayıpta..
Beşiktaş 14 Eylül’e ve lige göre kendini ayarlamaya çalışmakta ama Sosa-Gomes sorunları için biraz rötar vermektedir.
Galatasaray ise lige göre tavır almakta; Ağustos 19’da başlayacağı ve toplam 35-40 maçın altına gireceği bir sezona göre hazırlanmaktadır..