Şapkalık gol

G.Saray'ın devre arası sonuçları ve oyunu asla tatmin edici değildi. İştahla oturulan her sofradan aç kalkıyordu takım ve taraftarları. Dün gecenin seyircisiz maçında da G.Saray'ın çizdiği resim "kronik ve klasik" tablosundan farklı değildi. Süper forvetleri olup bir golcüsü bile olmayan, orta yapmaya hiç çalışmayan, iki pası bir arada doğrultamayan ve kazandığı her duran toptan skandal üreten bu takım, karşı karşıya kalınca da maça nankörlük etti. Forvet çok ama golcü yok... Arda'nın sol tarafta biraz hantallaşmış görüntüsü ve rakibin verdiği "ilk top" baskısını kabullenince verimli olamadığını gördük. Ancak büyük ve hünerli takımın avantajı yine de devre biterken ortaya çıktı. Konuk Ankaraspor'un siyah beyaz futbolu, sadece kontratak denemelerine bel bağladığını gösterdi. Gömüldüler ve bir oyun planı gösteremediler sevgili Aykut'un çocukları. Devre biterken "tek iyi orta" ve "golcü vasıflı tek vuruş" ilk yarının tek unutulmaz anı oldu. Hakan Şükür'ün, tam kafasına indirilen topa havada uzayarak yaptığı gol vuruşuna şapka çıkarılırdı. O da öyle yaptı ve gol sevincini saha kenarına gelip bir şapka giyerek, sonra da onu çıkararak kutladı. Aslında karşı karşıya atamadığı golle takımının başına çorap örüyordu ama, kaptan olağanüstü sporcu kimliğiyle ilk yarıyı kurtaran adam oldu. İkinci yarıda hamlelerini geç yaptığını düşündüğüm Gerets'i de eleştiriyorum. Rakibin bindirmelerini kabullenmek ve pozisyon vermek benim mantığıma pek uymadı. Sağ tarafta Hasan Şaş ve Sabri'nin her şeyi yanlış yapması ve kontratak üretmeyi "namert" bir davranış olarak algılaması, maçın sıkıntılı gitmesine neden oldu. Şimdi diyebilirsiniz ki; "2-0 galip gelen takımın beline beline vuruyorsun." Ben de derim ki; "Ben skor yazarı değil, spor yazarıyım ve iyi oynayıp yenildiğinde de beğenmişliğim çok olmuştur..." Üstelik Hakan'a şapka da çıkardım ya!..