Sinekten yağ çıkarmak!..

Galatasaray'ın dünkü kazancının halk dilindeki tam karşılığı bu olsa gerek. Kolu kanadı yok, göbeğini kaşıyacak adamı kalmamış, ortada yedeği bulunmuyor. Zorunlu olarak tuhaf eşleşmeler var ve ilk defa bir araya gelen ikililer puan mücadelesine girmiş. Zaten konsantrasyon da dibe vurmuş... Rakibi ise can havliyle oynuyor ve üstelik çok sakin ve kararlı oynuyor. Daha çok pas ve daha çok öne top taşıma yapıyor Avcı'nın çocukları. Geneli kötü bir maç ama başkasını beklemek de sineği martı sanmakla eş değer. Emre-Semih bir araya ilk defa gelmiş ve o bile bozuluyor bir sakatlıktan sonra. Galatasaray'ın hem şansa hem de sinekten bir katre bile olsa çıkacak yağa ihtiyacı var. Sabrediyor sarı-kırmızılılar. Hatalar yine aleyhine yapılsa da sabırlı oynuyor, savunuyor ve kazanmak için yaptığı hamlenin karşılığını alıveriyor. Belediye'nin ise skoru değiştirebilecek tüm adamları zaten sahada. Kadrosu dar ve kenarda başvuracak adamı yok denecek kadar az. İki forvete çıkıp ortayı Barış'ı sağ kanada çekerek bir eksiltmesi aslında bir açık risk oldu. Ama sineğin kanadı kadar etkisiz kalıp orta alanı verdiği rakibinden gol bile yiyebilirdi. Ama önemli olan bir şey yapmaktı... Onu yaptı Bülent Korkmaz ve çok kritik bir maçtan üç puanı çıkardı. 18 yaşında bir oyuncuya eşlediğiniz adamın da sakatlanması ve oyun içinde yeni birini eşitlemek zorunda kalmak, sonra iki forvete çıkıp risk almak ve tüm bu işleri çok eksik bir kadronun 6 gün önce inanılmaz bir biçimde yıprandığı bir maçın ardından oynamak ve kazanmak; pek kolay bir şey olmasa gerek. Ben bu galibiyeti çok önemsiyorum ve Böyle iyi oynayan bir Belediye takımının da düşmesini kabullenmiyorum. Sanıyorum onlar da reddediyor küme düşmeyi...