Artin Kayaer

Artin Kayaer benim Gedikpaşa 59. ilkokuldan 3. sınıftan itibaren arkadaşımdı. Ben ilkokula babamın Dağ Talimgahı komutanı olarak bulunduğu Eğirdir'de başladım. Bu komutanlık bugün Komando Eğitim Merkezine dönüşmüştür. İkinci sınıfı babamın tayin olduğu Çorlu'da bitirdim. Üçüncü sınıfı da İstanbul Gedikpaşa'daki 59. ilkokulda okudum. Dördü ve beşi de orada okuyup 11 Temmuz 1936'da Cumartesi günü diploma aldım. Davetiyem saklıdır. O sıralarda azınlıklar çocuklarını özel azınlık okullarına değil, Türk okullarına gönderirlerdi. İşte Artin Kayaer böylece bizim beraber okuduğumuz bir arkadaşımızdı. Artin benim çok sevdiğim bir arkadaşımdı. Üç kardeştiler. Ağabeyleri terzi ve marangozdu. Zannedersem anne ve babası ölmüşlerdi. Artin çok akıllı bir çocuktu. Hocamız Şükriye Hanım da kendisini çok severdi. Sınıfta Yervant adlı bir Ermeni çocuk daha vardı. Artin'le ben iyi arkadaştık. O bizim eve gelir beraber oynar ve çalışırdık. İlk okuldan mezun olduktan sonra Ortaokula gitmedi. Bir klişecinin yanına girdi klişecilik öğrendi ve iyi öğrendi kısa zamanda aranır bir usta oldu. O tarihlerde azınlık gençleri yedek subay yapmıyorlardı. Artin askerliğini Ankara'da yaptı. O zamanlar Ermeniler "Soykırım" iddialarında bulunmuyorlardı. Hele biz çocuklar arasında bunun lafı bile olmazdı. Artin daha sonra Mari adlı bir Ermeni kızla evlendi ve ben nikah şahidi oldum. Artin'in kalp rahatsızlığı vardı, beraberce bir Türk doktara gittik. Burada parentez açarak söyliyeyim ki bizim aile doktorumuz bir Ermeni idi. Türk doktor Artin'i iyice muayene etti ve "kendini zorlamazsan normal hayatını sürersen normal yaşarsın" dedi. Artin'in bir kusuru vardı kadına düşkündü. Ustalığı sayesinde iyi para kazanıyordu. Bir otomobil almıştı. Üç çocuğu oldu. Artin'i bir gün Kalamış'ta otomobilinde direksiyon başında ölü bulduk. Artin'i Şişli Ermeni mezarlığına gömdük. O zaman Türk Ermeni dostluğu ciddi idi. Bozulması yazık oldu. İnşallah tekrar düzelir.