2004'te milli hedefimiz

Türkiye Cumhuriyeti'nin 2004 için milli hedefi, artık Avrupa Birliği ile müzakereye başlamaktır. Müzakereye başlangıç tarihi 2005'ten sonraya bırakılamaz. Bu takdirde ülkemizin pek yaman olan, ciddi geleneklere dayanan, köklü mazisi bulunan statükocuları, kıyametler koparacaklardır.. Maazallah çok kötü bir durumda 2005'e gireriz. İstikrar kalmaz. Zaten 3000 dolarlık olan demokrasimiz, gerilere çekilir. Batı'ya doğru nice asırlık istikametimiz, bozuk bir pusula gibi yönünü şaşırır. Herhalde böyle bir felâketi kaldıramayız, 1978'de hükümetimizin Avrupa Birliği'nin buyurun gelin, davetini reddi, Türkiye'yi yüz milyarlarca dolardan mahrum etti. 1981'de Yunanistan'la beraber -İspanya ve Portekiz'den yıllarca önce- üye olacaktık. Bugün 3000 dolarla değil, 20.000 dolar p.c. gelirle yaşıyorduk. Sağlık, eğitim, kültür, yargı ve her alandaki dev problemlerimizi çok küçültmüştük. Meraklı genç tarihçilerimizin ilgisini bekleyen, daha yazılmamış, çeyrek asır önceki bu akıllara durgunluk verici davranışımız, 1914 sonunda Birinci Cihan Harbi'ne girmek enayiliğimizden sonra, bütün 20. asır boyunca, irtikâb ettiğimiz en büyük siyasî hatadır. Türk'ün istikbaline idbar perdesi indiren bu hatanın dehşetini hâlâ yaşıyoruz. İki nesil, perişan olmuştur. Onun için 2004, "kader yılı"mızdır. AB hedefine ne dereceye kadar yürüyebileceğimizin göstergesidir. Türk potansiyelinin hareket yeteneğini anlıyacağız. Kıbrıs, Irak, ekonomi ve benzeri konular, bu ana hedefin ancak kolaylaştırıcı faktörleridir. Avrupa Birliği'ne taraftarız diyenler, milletin üçte ikisinin AB'yi istediğini bilenler, temayüllerini belirtsinler, vurgulasınlar. Ama fakat, lâkin demekten vazgeçsinler. Bu millet, tereddüt etmek, tereddüt edenlerce yönlendirilmek için yaratılmadı. Medeniyet yarışındayız. Başarısızlığı kabullenmemiz mümkün değildir.