208 akademisyen

Prof. Dr. Atilla Yayla, bir konuşmasında, Atatürk'e saygısızlıkla suçlandı. Profesörü tanımam, hiç görmedim, tek satır yazısını okumadım, ismini ilk defa konuşması basına intikal edince duydum. Benim için ilgi çekici değildi. Her dönemde nice profesör tanıdığım için, haylisinin eksantrikliğe varabilen kendilerine mahsus fikirleri olduğunu bilirim. Öyle olması da gerekir. Ancak üniversitesinde ders vermesi yasaklanınca artık benim konum hâline geldi. Çeşitli üniversitelere mensup çoğu genç 208 akademisyenin imzası ile profesöre yapılan muamele protesto edilip yazılı metin bana da gönderilince ilgimi çekti. Bu öğretim üyelerinin bazılarını yakından tanıyorum. Ne rastgele imza atacak, ne Atatürk'e saygısızlığı akıllarından geçirecek kişilerdir. İrtica falanla ilişkileri yoktur. Apaydın kafalardır. Akademisyenlerin bazılarının, imza attıkları için haklarında soruşturma açıldığını duyunca, çok kıdemli bir yazar, üstelik tarihçi olduğum için, uyandım. Osmanlı ile Atatürk'ü biribirinin alternatifi gören, ikisini beraberce kucaklayamayan, ikisinden birine karşıt olmak fasit dairesinin içinde çırpınıp kalan, milletimizi babasından ve ecdadından koparan, 1920'lerde gökten zembille indiğimizi sanan kişilerden hoşlanmam. Bunlar, Osmanlı'nın çöküş hâlinde bile Türkiye Cumhuriyeti'ni doğurduğunu bilmeyenlerdir. 1918-39 dünyasının günümüzün şartlarına göre değerlendirilmesi de tarih metodolojisine aykırıdır. Böyle eleştiriler yaparsanız, geçmişte beğenecek kişi ve rejim kalmaz. Böyle eleştiriler ancak uzman tarihçilerce yapılabilir. Millî kahramanlar hakkında konuşurken, milleti incitmemeye de dikkat etmelidir. Bu çeşit iddialara katılmam. Basınla kapışıp kazançlı çıkan hiçbir ikdidarın bulunmadığını da önemle hatırlatıyorum. Fikir hürriyetinin, çağdaş medeniyetin temeli olduğu unutulmamalıdır. Fikirden daha kuvvetli bir silah keşfedilmedi. Akademisyenlerle uğraşmayınız. Yakalarından düşünüz ki, serbestçe fikir üretebilsinler.