4 yıl son­ra

Baş­ba­kan Tay­yip Er­do­ğan'ın ay­lar­dan be­ri bi­rin­ci meş­ga­le­si, bü­yük he­de­fi Mart 2009 ye­rel se­çim­le­ri­dir. Gö­re­vi baş­ba­kan­lık da ol­sa, bir par­ti li­de­ri­nin se­çim ka­zan­mak için ça­lış­ma­sın­da ola­ğan dı­şı bir şey yok. Üs­te­lik, se­çim­ler­de par­ti­si­nin bir sa­kar­lı­ğa ma­ruz kal­ma­sı hâ­lin­de, Tür­ki­ye'de is­tik­ra­rın bo­zu­la­ca­ğı ka­na­ati­ni ta­şı­yor. Ni­te­kim mu­ha­le­fet li­de­ri Bay­kal da git­tik­çe yo­ğun­la­şa­rak se­çi­me odak­lan­dı. Va­tan­da­şa ca­zip ge­le­cek va­ad­ler hu­su­sun­da Baş­ba­kan'dan ge­ri kal­mak is­te­mi­yor. Di­ğer mu­ha­le­fet li­de­ri Bah­çe­li'ye ge­lin­ce, son ko­nu­şa­nın da­ha et­ki­li ola­ca­ğı ka­na­atin­de gi­bi. Ye­rel se­çim­ler el­bet­te önem­li. Ama asıl öne­mi, va­tan­da­şın te­ma­yü­lü­nü açı­ğa çı­ka­ra­rak ge­nel se­çim­le­rin gös­ter­ge­si ol­ma­sın­da. Hat­tâ er­ken ve­ya za­ma­nın­da se­çi­mi ta­yin ede­bi­lir. Sa­yın Er­do­ğan, ta­bi­atiy­le Tür­ki­ye'nin her so­ru­nu ile meş­gul. Ener­ji­si fev­ka­lâ­de­nin bi­le üze­rin­de. Dış po­li­ti­ka­yı da ih­mal et­mi­yor. An­cak Av­ru­pa Bir­li­ği'ne kar­şı bir de­re­ce­ye ka­dar küs­kün bir gö­rün­tü ver­miş­tir. İşi olu­ru­na bı­rak­mış gi­bi. Av­ru­pa'nın Tür­ki­ye'nin vaz­ge­çil­mez­li­ği­ni id­ra­ki­ni bek­li­yor. AB üye­li­ği­miz, Av­ru­pa sı­nır­la­rı­nın ga­ran­ti­si­dir. Ay­nı za­man­da Tür­ki­ye sı­nır­la­rı­nın da gü­ven­ce­si­dir. Tür­ki­ye üze­rin­de­ki ya­nıl­tı­cı he­sap­la­ra son ve­re­cek­tir. Bun­dan do­la­yı 19 Ocak 2009 gü­nü Er­do­ğan'ın 4 yıl­dan be­ri uğ­ra­ma­dı­ğı Brük­sel'e gi­dip so­rum­lu­lar­la iliş­ki­le­ri­mi­zi göz­den ge­çir­me­ye ka­rar ver­me­si, ye­rin­de­dir. Bir­ta­kım in­cir çe­kir­de­ği­ni dol­dur­maz ko­nu­lar­da çe­ki­şe­rek, Av­ru­pa Bir­li­ği'ni ih­ma­li­mi­zi mut­la­ka, ama mut­la­ka onar­ma­mız ge­re­ki­yor. Çağ­daş uy­gar­lık çiz­gi­si­nin en kes­tir­me yo­lu­dur. Di­ğer yol­lar çok mu­hâ­ta­ra­lı­dır.