85. Yıl

Cum­hu­ri­ye­t'­in 85. yı­lı, mil­le­ti­mi­ze kut­lu ol­sun! 1923'ten 2008'e gel­di­ği­miz çiz­gi­yi, ta­rih­çi gö­züy­le, pa­lav­ra­ya te­nez­zül et­me­den de­ğer­len­di­re­ce­ğiz. Ata­tür­k'­ün fik­ri olan cum­hu­ri­yet, ona gö­re, mü­ref­feh ve bah­ti­yar bir Tür­ki­ye oluş­tu­ra­cak­tı. Kö­tü ida­re­ler, ye­ter­siz ve ben­cil dev­let adam­la­rı­mız se­be­biy­le ta­ri­hi­mi­zin en fe­ci fe­lâ­ket yıl­la­rı­nı ya­şa­mış, as­ga­rî sı­nır­la­ra çe­kil­miş bir Tür­ki­ye­'nin ide­ali el­bet­te re­fah ve hu­zur idi. Ata­türk, hem as­ker­lik, hem dış po­li­ti­ka, hem dev­let yö­ne­ti­min­de de­hâ sa­hi­bi müs­tes­na bir şah­si­yet­ti. Ebe­di­yen mil­lî kah­ra­ma­nı­mız­dır. Çok ka­rak­te­ris­tik 1918-1939 İki Sa­vaş Ara­sı dün­ya dö­ne­mi­nin ti­pik şart­la­rı için­de Tür­ki­ye için ne müm­kün­se yap­tı. Okul­la­rı ka­pan­mış, fab­ri­ka­la­rı dur­muş, şe­hir­le­ri ya­kıl­mış, köy­le­ri yağ­ma­lan­mış, bü­yük nü­fus kay­bet­miş bir ül­ke­yi dev­ral­dı­ğı unu­tul­ma­ma­lı­dır. Za­man­sız öl­me­yip ya­şa­say­dı ne ya­par­dı? Ata­tür­k'­ün ka­rak­ter ya­pı­sı­nın de­rin­li­ği­ne gi­re­bi­len­ler, ih­ti­yat ile cü­r'­eti ye­rin­de kul­lan­mak de­hâ­sı­nı tes­lim eder­ler. Han­gi işin han­gi za­man­da ya­pı­la­ca­ğı­nın bü­yük us­ta­sı idi. 1939 sa­va­şı­na, 1943 ba­ha­rın­da şüp­he­siz müt­te­fik­le­rin sa­fın­da gi­re­cek­ti. O yıl­la­rı ya­şa­yan­lar, iyi ki ba­şı­mız­da Ata­türk yok, ol­sa idi mut­la­ka sa­va­şa so­kar­dı sö­zü­nün po­pü­ler ol­du­ğu­nu ha­tır­la­ya­cak­lar­dır. Ata­tür­k'­ün Av­ru­pa Bir­li­ği üye­li­ği­ni ka­çır­ma­sı, ta­sav­vur bi­le edi­le­mez. Böy­le bir ta­sav­vur, Ata­tür­k'­ü bu­da­la ye­ri­ne koy­mak­tır, ha­ka­ret­tir. Şüp­he­siz ku­ru­cu 6 dev­let­ten he­men son­ra üye ola­cak­lar ara­sın­da Tür­ki­ye de bu­lu­na­cak­tı. Bu ne de­mek­tir? De­mok­ra­si prob­le­mi­mi­zi çöz­müş ol­ma­mız de­mek­tir. Böy­le bir Tür­ki­ye­'de as­ke­rî dar­be, yar­gı­nın si­ya­sî ka­rar ver­me­si, Kürt is­ya­nı ve te­rö­rü, sı­nır­la­rı­mız üze­rin­de mü­na­ka­şa edil­me­si, Er­me­ni küs­tah­lı­ğı gi­bi me­se­le­ler ba­his ko­nu­su bi­le de­ğil­di. GA­P'­ı çok­tan bi­tir­miş­tik. Bü­tün üye­ler gi­bi biz de zen­gin ola­cak­tık. P.c. 30.000 do­lar­lık bir Tür­ki­ye... Bu ya­zı­mı, Ata­tür­k'­ün 1938 çiz­gi­sin­de ka­la­ca­ğı­nı, o çiz­gi­de işi­nin bit­ti­ği­ni sa­nan­la­ra it­hâf edi­yo­rum. 1923'te Tür­ki­ye, 1918 so­nun­da im­pa­ra­tor­lu­ğu­nu mağ­lû­ben kay­be­de­rek bü­yük dev­let­ler ara­sın­dan çık­tı. Bu­na rağ­men, mü­ref­feh ve muâ­sır me­de­ni­yet se­vi­ye­si­ne eriş­miş bir dev­let ola­bi­lir­dik. Bu­nu ba­şa­ra­ma­dık. Ata­türk, 2008'e ge­lip de tek he­def şek­lin­de özet­le­di­ği o çiz­gi­den uzak ka­la­ca­ğı­mı­zı, as­la dü­şün­me­di.