AB ve biz

Avrupa Birliği'ni kuran Fransa, Avrupa Birliği'ni dağıtacak devlet pozisyonuna girdi. 1789, 1830, 1848, 1871 ihtilâlleriyle Avrupa'yı nasıl ateşe verdiğinin tatlı hâtıralarına kapıldı. Şöyle de ifade edebilirim: AB dağılmaya mahkûmsa bu, Fransa eliyle olacak. Ölüm fermanı ise bir kaç yüz bin nüfuslu en yeni üye Kıbrıs Rum Cumhuriyeti'nden çıkacak. Kriz, Nicolas Sarkozy (Nikola Sarkozi) ile başlamadı. Kudretli selefi ve üstâdı Jacques Chirac (Jak Şirak), Avrupa Anayasası denen kalınlığı nisbetinde katı, koyu, mutaassıp metni, halk oylamasına sunmak basiretsizliğinde bulundu. Kabulünden emindi. Bu yanlış tahmini, büyük devlet adamının öngörü yeteneğine şüphe uyandırdı. Prestiji derinlemesine yara aldı. Hollanda, referandum hatasını tekrarladı. Bu çarpık çurpuk anayasayı, yıllarca çalışarak, Chirac'ın selefinin selefi olan Valery Giscard d'Estaing (Valeri Jiskar Desten) hazırlamış, bütün taassubunu sergilemişti. Avrupa Birliği'ni medeniyet projesi olacağı yerde Hristiyan projesi hâline getirmişti. İşte bu kadar beceriksizlikle yönetilen, de Gaulle'ün (dö Gol) anlı şahlı 5. (Beşinci) Cumhuriyeti, bu üst üste darbelerle sarsıldı. Sarkozy, yıkımı tamamlayabilecek istidattadır. Zaten rakıybesi Madam Royal seçilse idi 6. (Altıncı) Cumhuriyet'i hazırlayacağını açıkça söylemişti. Sarkozy, Akdeniz Birliği'ni kurmayı hayal ediyor. Fas'tan Lübnan'a uzanan eski Fransız sömürge imparatorluğunu hortlatmanın rüyası içindedir. Fransa Cumhuriyeti'nin attığı imzaları çiğnemek derecesinde sapıttı. Akıl hocası, eski terörist Deveciyan'dır. Biz, Türkiye'nin, Yunanistan'la beraber ve İspanya, Portekiz, Avusturya'dan önce, Avrupa Birliği üyeliğini onlar ortak, biz pazar geri zekâlı sloganına sarılarak elinin tersiyle iten o dönem politikacılarımızın Türk'ü yolundan saptıran tarihî sorumluluklarını vurguluyoruz. 1. tezkereyi kabulün akabinde ABD askeri topraklarımıza girer de çıkmaz diyerek 2. tezkereyi reddeden politikacılarımızı, aynı zümre içinde değerlendiriyoruz.