Tarihe meraklılar, büyük adamların hatalarının da büyük olduğu gibi, büyük devletlerin hatalarının keza büyük olduğunu müşahede etmişlerdir. Meselâ 1. Cihan Savaşı galibi ABD Başkanı Wilson da, 2. Cihan Savaşı galibi Roosevelt de Avrupa'yı karmakarışık bıraktılar ve dünyanın başını belâya soktular. Başkan Bush II tek örnek değil demek istiyorum. Irak'taki durumun bu derecede berbat olması tasavvur bile edilemezdi, gerçekleşti. Bush'un adı artık Wilson ve Roosevelt'le paralel anılacak. Nerede o cihan devleti Birleşik Amerika'nın batı'dan doğuya üç okyanus aşarak Moritanya'dan Yeni Gine'ye uzanan muhteşem Genişletilmiş Orta Doğu ve de Kuzey Afrika projesi? Bu proje artık yattı mı yatar. Zira Amerika, Saddam'ı aratacak bir Irak oluşturdu. Ülke en kuvvetli ihtimale göre ikiye veya üçe parçalanır. Yüz binlerce insan öldü. Trilyonlarca dolar havaya uçtu. İnsanlığın ihtişamlı, Müslüman âleminin kutsal eserleri en hayâsız yağmalara, tahribata uğradı. Acaba Amerika, parlamentosunda büstünü diktiği Hammurabi'den ne istedi? Harünürreşîd ile, İmam-ı Azâm ile, Hazreti Ali ile bir davası mı vardı? Genel tablo böyle. Ama sonuçları bir de Beyaz Saray-Pentagon açısından gözden geçirmek gerekir: Amerika'nın birinci hedefi Orta Doğu petrolleri idi. Irak kısmı ele geçirildi. İkinci hedef İsrail'i üç can düşmanından kurtarmaktı. Üçün biri olan Irak yok edildi, İran ile Suriye ayaktadır. Üçüncü hedef terörün kaynaklarını kurutmaktı. Aksine el Kaide ile doruklaşan milletlerarası terör gücünü en az ikiye katladı. Amerika'nın demokrasi getirmek iddiası ise, her ne kadar Saddam gibi kanlı bir diktatör ve ırkçı sosyalist Baas Rejimi çökertildi ise de, zaten Türkiye ve İsrail dışında bir Orta Doğu ülkesine demokrasi getirmek teşebbüsü muhal ile uğraşmaktır. Başkan Bush elbette eleştirilecek. Biz de eleştirelim. Ama bizim tarihimizde de nice çarpık devlet adamları bulunduğunu unutmayalım. Koca bir imparatorluk kolay batmaz. Batırmak için özel yetenek ister. İşte biz o yeteneklileri yetiştirdik. Değil Irak'ı, o coğrafyanın bütününü bin (1000) yıl yöneten biz Türkler, şimdi Irak üzerinde konuşamıyoruz bile...