AB'nin neresindeyiz?

Avrupa Birliği'ne girmemiz konusunda, büyük sermaye ile hükûmetin kararlı mutabakatı, Türkiye için şanstır. Zira İstanbul merkezli büyük sermaye, vaktiyle Yunanistan ile birlikte üyelik müzakeresi davetini aldığımız zaman, Avrupa Birliği'ne karşı çıkmıştı. Henüz adı Ortak Pazar ve şartları çok basitti. Emekleme dönemindeki sanayiimizin gelişemiyeceği iddia buyurulmuştu. Bu iddia o yıllarda, hem Sağ, hem Sol epey partiyi, kuruluşu, zümreyi, kişiyi ikna etti. Halbuki o sırada Yunanistan ve Portekiz gibi ülkelerin durumu Türkiye'den geride idi. Ve Menderes'le İnönü gibi iki zıt kutbun Ortak Pazar anlaşmasına imza koydukları 15 yılı bulmuştu. Şimdi hükûmet de, sermaye de AB diyor. Öyle bir ihtimalin şu anda gerçekleşme durumu hiç görünmemekle beraber, diyelim ki, önümüzdeki seçimlerde, AK Parti iktidardan düştü. Büyük sermaye, başka bir iktidarla karşı karşıya kalacaktır. AK Parti'nin bile Avrupa Birliği'ne ilgisinin azaldığı yazılıp çiziliyor. Diğer partilerimiz ise, onurumuzla gireriz kabîlinden Orta Çağ Şövalye dönemine mahsus hamâsî, sloganlarla oyalanıp duruyorlar. AB üzerinde projeleri yoktur. Daha vahîmi, AB gibi bir dertlerinin olmadığı açığa çıkıyor. Aksine, öylesine AB'ye ve ABD'ye çullandılar ki, tarihin en büyük medeniyet projesi üzerinde, politikacılarımızın çoğu gibi yeterince konuya vâkıf bulunmayan halkımız, tereddüde düştü. Üçte iki AB tarafdarlığının hayli gerilediğini, üstelik en büyük müttefikimiz Birleşik Amerika'dan en hoşlanmayan toplum hâline geldiğimizi, doğru yanlış sütunlar dolusu anketlerden öğreniyoruz. Büyük Türkiye millî projemiz bize fazla büyük gelip vaz mı geçtik nedir? Ama Türkiye, dışımızda kuyumuzu kazanlarla içimizde kötü yönetenlere rağmen hâlâ ayaktadır. Keçeci-zâde Fuad Paşa, 1860'larda Paris'te İmparator Napolyon'a -günümüzde de geçerliliğini koruyan- şu tarihî cümleyi söylemişti. Majesteleri! Dünyanın en güçlü devleti hâlâ Osmanlı Türkiyesi'dir. Dışarıdan siz, içeriden biz, o kadar uğraşıyoruz, hâlâ yıkılmadı!..