AB'nin neresindeyiz?

Türkiye Büyük Millet Meclisi, önümüzdeki hafta başında toplanıyor. Avrupa Birliği uyum yasaları çıkarılacak. Yürürlüğe sokulacak. Daha önemlisi, uygulamaya başlanacak. Avrupa Birliği bahsinde ağır aksak gittiğimiz üzerinde, hem Türkiye'de, hem dış ülkelerde, tam bir konsensüs(mutâbakat) oluştu. Sonunda, Avrupa Parlamentosu'nun iftiralarla dolu, Avrupa politikası bakımından akıldan mahrum, sakıncalı, acemice kaleme alınmış raporuna muhâtap olduk. AK Parti iktidarının ABD ile stratejik ittifakın şartlarını pas geçmesi ile Ankara-Washington ilişkilerinin beklemeye girmesi, Avrupa'yı da etkiledi. Avrupa, ABD ile münasebetlerini düzgün işletemeyen devletlere saygısızlığa başlar, politikası budur. Kaldı ki Washington'dan da öylesine devletleri yokuşa sürmesi sinyalini alır. Fransa'da Mösyö Sarkozy'nin sözleri, AB'nin yüksek menfaatleri ile bağdaşmıyor. Geleceği yeterince göremeyen, popülist bir yaklaşımdır. Fransa seçmenine hitâb ediyor. Avrupalı endişesi taşımıyor. AK Parti, oylarının bir kısmını Türkiye'yi en rahat AB'ye taşımayı vaad ettiği için aldı. AB'ye giremeyen bir Türkiye'nin istikbalinin kararacağını teşhis ve idrâk ettiğinden dolayı dikkat çekti. Yüzde 5 (beş) altına düşen ANAP sayılmazsa, diğer partiler, AB'ye karşı çıkıyorlar. MHP, AB aleyhdarlığı oylarını toplamak misyonuna odaklandı. CHP malûm. Doğru Yol hiç malûm değil. Şimdi AK Parti de AB konusunu ihmal ederse, Türkiye'nin geleceği, demokrasisiz bir cumhuriyet, Avrupa'dan kopmuş bir refah düzeyidir. Ve başka hiç bir şey değildir. Laiklik ve üniter yapıdan elbette taviz vermeyeceğiz. Çeşitli hürriyetler ise, Fransa'nın kabûl ettiği çizgide olacaktır. Ne eksik, ne fazla. İlle Türkiye ile hır çıkarmak isteyen Avrupalılar, Türkiye için, Fransa'da uygulanmayan mevzuat taleb edemezler. Müzakereleri mükemmel bir organizasyona bağlamaktaki ihmalimiz sebebiyle, Brüksel'de sıkışık duruma doğru alabildiğine gidiyoruz. Washington ile zaten şeker-rengiz. Başbakanımız Tayyip Erdoğan'ın Beyaz Saray ziyareti, noktayı koyacak.