Amerika'nın pozisyonu

Amerika, Irak savaşında fazla müttefik aramıyor. Savaşa katılan her müttefikin Washington'a fatura çıkaracağını biliyor. Sadece İngiltere ile Türkiye'yi yanında istiyor. İsrail'in pozisyonu zaten bellidir. Suudi Arabistan, Kuveyt, Katar'ın üslerini kullanmakla yetinecek. Bahreyn, Umman, Emîrlikler ve Ürdün'den küçük kolaylıklar bekliyor. Amerika ne derse desin, Arap âlemini ve Avrupa Birliği'ni yanına alamıyacak. Irak'ta savaşa en çok Almanya karşıdır. Berlin'in şuuraltında Pax Americana'ya karşı Pax Germenica hayali yatıyor. ABD; Fransa, Rusya, Çin, Japonya gibi dış politikaları biribirinden farklı büyük devletlerin de Irak harekâtına antipati ile baktıklarının farkındadır. Niçin bu kadar büyük bir muhalefet cephesine rağmen vaz geçmiyor? Efendim, elde edeceği kâr büyük, hattâ hayatîdir. 21. yüzyıl boyunca dünya enerjisinin büyük kısmına egemen olmayı hedefleyen cihan politikasıdır. Nitekim, muhalefetteki Demokrat Parti de, partisiz sade Amerikan vatandaşı da, kazancın azametini kavradı. Savaş karşıtı romantikleri kimse kaale bile almıyor. Suriye, Amerika'nın ve destekçilerinin, bu arada Türkiye'nin Irak politikasını, sert üslûpla kınadı. Baas şuuruna sadık bulunduğunu vurguladı. Ama asıl sebep, Irak tehdidinden kurtulan İsrail'in Suriye'ye sertleşeceğini bilmesidir. Türkiye'den sonra devlet geleneği en sağlam Müslüman ülke olan İran ise, soğukkanlılıkla sırasını bekliyor. Irak'tan sonra sıra İran'a gelecek. İran da yoluna sokulduktan sonra Suriye, İsrail'in karşısında yalnız kalacak. Golan tepelerini falan rüyasında bile göremez. Almanya'nın diş gıcırdattığından eminiz. Rusya, Washington'dan kapsamlı tavizler beklediği için, platonik protestolarla yetinecek. Çin'in eli, Orta Doğu'ya uzanamaz. Dünyanın ikinci büyük ekonomik gücü Japonya ise, ihtiyacı olan petrolü ABD eliyle alacağına güveniyor.