Amerika'yı kınamak

Birleşik Amerika askerinin Fellûce'de yaptıkları bütün dünyada kötü karşılandı. Amerika imajını hırpaladı. Aslında Necef'te, Âzamiyye'de, Bağdad Müzesi'nde yaptıkları daha vahîm şeylerdi. Tecrübeli yazarlar kelimelerine dikkat ederler. Ama genellikle basında her türlü fikir ve fikirsizlik dile getirilir. Politikacıya gelince, ağzından çıkan kelimeye özen göstermesi gerekir. Parlamentoya giren her kişi, istisnasız politikacıdır. Parlamento, politikanın üst düzeyidir. Milletvekilleri kapışabilir, partiler atışabilirler. Her demokraside böyledir. Ancak devlet menfaatleriyle ilgili lâflar ulu orta söylenmez. Duygular dile getirilmez. Akıl, mantık üste çıkar. Siyaset budur. Amerika'nın Irak'taki tutumu elbette parlamentoda eleştirilir. Ama Amerika'ya hakarete varan sözler söylemek sadece Türk'e zarar verir. Bir cihan devleti, mutlaka ağırlıklı şekilde mukabelede bulunur, buna muktedirdir. Tam teçhizatlı birlikleri gemi içinde İskenderun Körfezi'nde beklettik. Sonra nelerle karşılaştık, bir hatırlayalım. Ne demek soykırım, Hitler, Mussolini? Yarım asırdan çok uzun müddetten beri dostumuz, asla savaşmadığımız bir müttefikimiz olan, askerî ve finans ilişkilerimiz derinlemesine mevcut bir devlet, insan haklarını ve milletlerarası anlaşmaları ihlâl ederse, uyarılır. Ama incitici sözler, derin yaralar açar. Kaldı ki, ne Irak, ne Filistin bahsinde, 20 küsur Arap devletinin önüne geçecek derecede tepki göstermemiz acayip bir şeydir. İnsan hakları şampiyonluğu sadece bize mi kaldı? Bu bir uyarma yazısıdır. Halkı ayaklandırarak 93 Harbi'ne, Balkan Savaşı'na, Birinci Cihan Harbi'ne girdik. Aynı hataya düşecek hâlimiz yoktur. Hele oy yatırımı şeklinde algılanacak işlerden şiddetle kaçınmak gerekir. Bu yazıyı, tenkit fikrine sahip bulunmayan politikacılarımızın hoş karşılamayacaklarını bilecek kadar tecrübe sahibiyim. Ancak bir uyarı zaruri idi. Zira belki yarın, belki yarından da yakın Birleşik Amerika, mutlaka Suriye ve İran'a sataşacaktır. Bu takdirde Türk devletinin yüce menfaatlerini çok soğukkanlılıkla savunmamız gerekir. Dış politikada hata, meydan muharebesi kaybetmek derecesinde devletlere zarar verir. Ciddi tarih kitapları okuyanlar bilirler...