Asya açılımı

Ağustos başında Kore asıllı iki Amerikalı (ABD) gazeteci, gizlice Kuzey Kore Halk Cumhuriyeti'ne girdi. Güney Kore refahının tam zıddı bir yoksulluk ve sefalet içinde yaşayan ülkenin fotoğraflarını çekerken yakayı ele verdiler. Tutuklandılar. Mahkûm olup hapsi boyladılar. Başkan Obama, selefinin selefi ünlü başkan Bill Clinton'dan rica etti. Büyük karizma sahibi Clinton'ın eşi Hillary Clinton, malûm ABD Dışişleri Bakanıdır. Clinton, Amerika'nın hiçbir ilişkisi bulunmayan ve (1 numaralı haydut devlet) ilân ettiği Kuzey Kore'ye gitti. 15 yıldır babasının yerine diktatör olan Kim Jong II ile görüştü. İki Amerikalı gazeteciyi kurtarıp Amerika'ya döndü. Dünya medyasında büyük yankı yaptı. Geçen hafta benzeri bir olay sahnelenince, doğrusu -komplo teorilerinden uzak kalmaya özen gösterdiğim halde- dikkatimi çekti. Bir Amerikalı gazeteci, nasıl oldu ise, Myanmar'a girip tutuklandı. 100 ABD senatörünün en saygınlarından biri soluğu, pagodalarının ihtişamı ile ünlü Rangun'da almasın mı? Eski adları Birmanya ve Burma olan Myanmar bağımsızlıktan bu yana askerî solcu diktatörlüktür. Senatör, diktatörlüğünün 18. yılında bulunan 76 yaşındaki Than Shwe ile görüşüp gazetecisini kurtarmasın mı? Üç meslektaşımız, böylesine iki ülkenin hapishanelerinde çürümekten kurtuldu diye bize sevinmek düşer. Tabiatiyle biz de sevindik. Ama aynı piyesi kısa ara ile iki defa seyrettik duygusuna kapıldık. İster misiniz, önümüzdeki günlerde bir Amerikan gazeteci de İran'da tutuklansın da, Sayın Obama, kurtarmak için Ahmedinecâd'a gitsin. Ancak İran cumhurbaşkanı, yetkisizlik beyan edebilir. Hamaney'in yakasını öpmesi şartını getirebilir. Amerika'nın Asya'da zorluklarla karşılaştığı malûm. En hasmı devletlerle arasını düzeltmek istediği düşünülebilir. Ama sakın Amerika Asya'dan vazgeçiyor diye sevinmeyiniz. Bana göre Amerika, Asya'da derinlemesine keşif hareketinde. Yeni bir Asya projesinin hazırlığı içinde. Projenin içinde mutlaka biz de varız. Türkiyesiz olmaz...