Baş­ba­kan Gü­ney­do­ğu­da

Baş­ba­kan Tay­yip Er­do­ğa­n'­ın Gü­ney­do­ğu çı­kar­ma­sı si­ya­sî ta­ri­hi­mi­ze ge­çe­cek­tir. Va­n'­da ve Hak­kâ­ri­'de Tür­ki­ye­'nin yük­sek men­fa­at­le­ri­ni yi­ğit­çe, şe­ref­le sa­vun­du. Sa­mi­mi­yet­le ko­nuş­tu. Kürt dev­le­ti pe­şin­de olan­la­rı el­bet­te ik­na ede­me­di. Ama doğ­ru yo­lu gös­ter­di. Asıl mu­ha­ta­bı o coğ­raf­ya­nın hal­kı idi. O coğ­raf­ya­dan ni­ce Kürt asıl­lı Türk bü­yük adam ye­tiş­ti. Ken­di­le­ri­ne sen Türk de­ğil Tür­ki­ye­li­sin den­se şa­şı­rır­lar­dı. Ken­di­le­rin­den dev­le­tin hiç­bir ma­ka­mı esir­gen­me­di. On­lar da li­ya­kat­le gö­rev­le­ri­ni yap­tı­lar. Ay­nı ana dil­le­ri, folk­lor­la­rı, âdet­le­ri ol­ma­sı ay­rı­ca­lık, oto­no­mi, ba­ğım­sız­lık ge­rek­tir­mez. Ken­di ana dil­le­ri bu­lu­nan top­lum­lar için Av­ru­pa Bir­li­ği­'nin ta­nı­dı­ğı im­kân­la­rı biz de ta­nı­ya­ca­ğız. Ama faz­la­sı müm­kün de­ğil­dir. İs­tan­bu­l'­da Türk, Gü­ney­do­ğu­da Kürt ge­çi­nen­le­re yol ver­me­yiz. Av­ru­pa Bir­li­ği, dün­ya ta­ri­hi­nin en bü­yük eko­no­mik, po­li­tik, kül­tü­rel uy­gar­lık pro­je­si­dir. O şart­la­ra ka­vuş­mak için, te­rör ör­güt­le­rin­den emir al­mak­tan vaz­geç­mek ge­re­ki­yor. Dev­le­ti­ne sa­dık ve bağ­lı ol­ma­yan­la­ra hiç­bir dev­let mü­sa­ma­ha gös­ter­mez. Türk­çe­'yi is­tis­na­sız her ço­cu­ğu­mu­za öğ­ret­mek, dev­le­ti­mi­zin gö­re­vi­dir. Bü­yük kül­tür dil­le­ri dı­şın­da hiç­bir ma­hal­lî dil, seç­me­li ola­rak bi­le müf­re­da­ta alı­na­maz. Bu çiz­gi­yi aş­ma­ya ça­lış­mak bey­hu­de­dir. An­cak özel kurs­lar­da Kürt­çe öğ­ren­mek ve öğ­ret­mek, Kürt­çe ga­ze­te, der­gi, ki­tap, ka­set ya­yın­la­mak, Kürt­çe TV ve rad­yo, Tür­ki­ye Cum­hu­ri­ye­ti ya­sa­la­rı da­hi­lin­de müm­kün­dür. Av­ru­pa Bir­li­ği stan­dar­dı ba­zı hak­la­rı ta­nı­mak­ta ge­cik­me­miz, te­red­düt et­me­miz, bu işi el­de si­lâh da­ğa çık­mak­la yap­tı­ra­bi­le­cek­le­ri­ni sa­nan­la­rın su­çu­dur. Bi­zim de ha­ta­la­rı­mız var­dır. Zi­ra Tür­ki­ye her za­man ön­gö­rü ve eh­li­yet sa­hi­bi ki­şi­ler­ce yö­ne­til­mi­yor. Gü­ney­do­ğu­mu­zu, di­ğer böl­ge­le­ri­miz gi­bi, Av­ru­pa stan­dart­la­rın­da kal­kın­dır­mak az­min­de­yiz. Kan ve ate­şe tâ­lib olan­la­ra ise, had­le­ri­ni bil­di­ri­riz. Av­ru­pa Bir­li­ği dev­let­le­rin­den par­ça ko­par­mak müm­kün mü? Tür­ki­ye için hiç müm­kün de­ğil­dir. Mü­ca­de­le­miz, Kürt­çe ko­nu­şan hal­kı­mı­zı ken­di men­fa­at­le­ri is­ti­ka­me­tin­de kul­la­nan­lar­la­dır.