Başbakan İsrail'de

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, dün İsrail ziyaretine başladı. Âdet üzere Filistin'e de geçecek. Başbakan, dün öğleyin İsrail Cumhurbaşkanı ile görüştü. Akşam yemeğinde İsrail Başbakanı ile buluşacaktı. Tarihî bir ziyaret ki, biz Türkiye'de belki farkında değiliz. Washington başta olmak üzere, nice başkentte dikkatle izleniyor. Niçin? Türkiye, ne dereceye kadar Büyük Orta Doğu ve Kuzey Afrika projesine katılacak? muammasının realist cevabını bulmak için... Ziyaretin Türkiye'nin yüksek menfaatleri için maksadı, İsrail'le bozuk çalan ilişkilerimizi yoluna koymak olmalıdır. Açıkça yazmaktan çekinmiyorum: Bu ziyaret hakkında İsrail'in Washington'a vereceği rapor, ABD ile hayatî münasebetlerimizde birinci derecede önem taşır. Bush, Erdoğan'a Beyaz Saray'da randevu vermek için bu raporu bekliyor. Ziyaretin İsrail-Filistin barışına yardımcı olmak maksadına gelince, platoniktir. Bu konuda ciddi ağırlığımızı iki taraf da kabûl etmez. Zira Filistin'in arkasında İran ve Arap dünyası vardır. Barış müzakereleri daha Türkiye'de, İsrail ile Filistin'de, Birleşik Ameriak'da, nice iktidarları ve hükûmetleri eskitir. İstanbul'da Irak'a Komşu Devletler Dış İşleri Bakanları toplantısı yapıldı. Dış İşleri bakanı Abdullah Gül güzel şeyler söyledi. Temennilerimizi dile getirdi. Ancak güney-doğudaki gerçek komşularımız ABD ile İngiltere mevcut değildi. Irak'a komşu devletlerin bu teşebbüsleri ve Türkiye'nin konuya patetik bir samimiyetle sarılması Washington'da, hattâ Brüksel ve Londra'da nasıl değerlendiriliyor? Hükûmetimiz, oradaki elçiliklerimiz vasıtasıyla ve başka yollarla derinlemesine bilgi edinmelidir. Yakın gelecekte İran'a Komşu Devletler zirvesi yapmaktan bizi koruması için Cenâb-ı Hakk'a sığınıyoruz. Güneydoğusu kapatılmış bir devlet olduğumuzun yavaş yavaş farkına varıyoruz. Başka taraflarımızın kapatılmaması ve karşımıza ucûbeler çıkarılmaması için dış politikamızın gerçeklere, bütün gerçeklere, yalnız gerçeklere dayanması gerekir.