Bayram sonunda Irak

Hafta sonunda Irak konusunda tansiyon olağanüstü yüksektir. Gündeme bir de NATO girdi. Almanya'nın baş çektiği ve Türkiye'nin de katıldığı sorunu savaşsız çözümleyebilmek gayretleri sürüyor. Ama vakit çok daraldı. Hem de barış yolunda olumlu ihtimaller, daha çok ümitlere dayanıyor. Zira bunca velveleden sonra Amerika'nın Irak üzerine gitmekten vaz geçmesi beklenmez. Meğer ki Saddam, tası tarağı toplayıp seçeceği ve kendisini kabul edecek bir ülkeye gitsin... Ama diktatörler için vatanları ve insanları önemli değildir. Hiçbir şey egolarının üzerine çıkamaz. İşinin 48 saatte bitirileceğnden bahsedilen adam, geçmişte yüz binlerin kanını dökmekte tereddüt göstermedi. Bugün değiştiğinin emaresi yoktur. Irak operasyonunu denetçilere havale ederek erteleyen Birleşik Amerika'nın geleceği kararır. Petrole egemenlik savaşı olduğu doğrudur. Fakat aynı zamanda teröre karşı savaştır. Bu husus unutulmamalıdır. ABD, terörün New York ve Washington saldırılarının cevabını Afganistan ile verip defteri kapatmış değildir. Köklerini kurutmak azmindedir. Amerika, Irak operasyonunda Türkiye'nin ağırlığının idrakindedir. Öyle olduğu halde, geçen Körfez savaşındaki gibi, ucuza, hatâ mümkünse bedavaya getirmek peşindedir. Cihan devletlerinin pis alışkanlıklarından biridir. Birkaç parça savunma malzemesini bile NATO'ya, alay edercesine Almanya'ya havale buyurmuştur. Bakalım Amerika'dan ne dereceye kadar elle tutulabilir güvence alabileceğiz. Dışişleri ve hazineden sorumlu devlet bakanlarımız bu sebeple Washington'dadırlar. Böyle konularda değil İsrail kadar, Mısır, Ürdün, Pakistan kadar becerikli bulunmadığımız ortadadır. Daha kritik bir haftaya girmek üzere, çok dağdağalı geçen bir haftayı kapatıyoruz.