Berlin'de olmamak

Avrupa Birliği'nin 50. yılı kutlandı. Büyük kutlama Berlin'de oldu. Almanya Şansölyesi Angela Merkel, aday Türkiye'yi davet etmedi. Doğrusu ayıp etti. Türkler'e ve dünya nüfusunun dörtte birini oluşturan Müslümanlar'a sevgisizliğini açığa vurdu. Fizik profesörünün stratejiden anlıyamayacağını gösterdi. Bir rahibin kızı kimliğini saklayamadı. Ama Prof. Merkel'in böylesine bir nezaketsizliğinin bir sebebi, geçen ay Ankara'yı ziyaretinde küçük düşürülmesidir. Çankaya'da sayın Sezer'i ziyaret etmişti. Cumhurbaşkanımız sağ yanına Şansölye Hanımefendi'yi, onun yanına da Ali Babacan'ı almıştı. Babacan, açık ve ağır şekilde azarlandı. Çekim yapılıyordu. Cumhurbaşkanımız'ın çatık kaşları ve hiddet dolu çehresi, bizde ve dünya televizyonlarında yayınlandı. Dünyanın en önemli birkaç şahsiyetinden biri olan Merkel, böylesine bir sahneyi, hayali en geniş dram ve komedi yazarının bile tasavvur edemiyeceği inancı ile, soğukkanlılıkla, izledi. Herhangi bir tepki vermedi. Ama Türkiye'ye 0 (sıfır) altı bir not verdi. Sayın Babacan, ekonomiden sorumlu devlet bakanıdır. Üstüne üstlük, her ne hikmetse, Avrupa Birliği ile görevli başmüzakerecimizdir. Bizim örfümüzde cumhurbaşkanı, bir bakanı ancak baş başa iken azarlar. Böylesi bile istisnaî bir olay sayılır. Kalabalıkta bu gibi şeyler olmaz. Skandal oluşur. Türkiye gibi muazzam bir devlet, bir gün içinde, yarı yarıya yoksullaşabilir. Merkel, Türkiye'yi kutlamaya çağırmadı. Misliyle öcünü aldı. Bu arada Almanya'nın pek sevgilisi Hırvatistan da bu tarihî davetten mahrum kaldı, o da başka. Roma'daki kutlamaya ise davet edildik. 50 yıl önce, 1957'de, Adnan Menderes hükûmeti de davet edilmişti. 6 devletin (Fransa, Almanya, İtalya, Belçika, Holanda, Lüksemburg) oluşturduğu Avrupa Ekonomik Topluluğu, bugün 27 devlettir. Birleşik Amerika'dan sonra dünyanın 2. ekonomik gücüdür. ABD ile aşık atmaktadır. Ancak askerî bakımdan NATO'ya, dolayısıyle kesin şekilde Amerika'ya bağlıdır.