Çağa erişmek

Bir ülkede reform ihtiyacının dış mihrakların baskısından kaynaklanmasında, o ülkenin insanları için küçültücü bir şey yoktur. Zira radikal reformlarda iç dinamikler kifayet etmeyebilir, ekseriya etmez. Dışarıdan zorlamalar daha etkilidir, zorunluluk oluşturur. Devlet, varlığını koruyabilmek ve ilerleyebilmek uğruna, çok alıştığı için vazgeçilmez sandığı düzenden ayrılmaya mecbur kalır, rıza gösterir. Reformlar böyle ortaya çıkar, bu suretle gerçekleşir. Osmanlı'da işler yolunda gitse, Birinci Cihan Savaşı'na cahilane ve enayice burnumuzu sokmayıp yurdumuzu istilâya maruz bırakmasa idik, general veya mareşel Mustafa Kemal Paşa'nın Atatürk olması mümkün mü idi? Dış baskıların katlanılmaz dereceyi bulması Atatürk'ü ortaya çıkardı ve onu radikal reformlara mecbur kıldı. Ruslar'ın Kırım'ı elimizden alıp Karadeniz'de Fâtih'in kurduğu mutlak Osmanlı tekelini kırması, Üçüncü Sultan Selim'i 1793'te Nizâm-ı Cedîd'i ilâna mecbur etti ki, Batı'ya dönük köklü inkılâplarımızın başlangıcıdır. Yenileşemeyen medrese, yerini mektebe, okula bıraktı. Yenileşmeye karşı koyan 465 yıllık yeniçeri ordusu, cebren yok edildi, yerine bugünkü kara kuvvetlerimiz kuruldu. Yenileşmeye karşı çıkanların hepsi sanıldığı gibi cahil, hele hain adamlar değildi. Çoğu kendi inanışlarının cenderesi içinde vatanlarını seviyorlardı. Haylisi bilgin, tecrübeli insanlardı. Sadece dünyanın nereye gittiğini kestirememişlerdi. Yaşadıkları düzeni sürdürebileceklerini umuyorlardı. Türkiye'nin kurtuluşu çağdaş uygarlık düzeyine erişmekle mümkündür. Bu da Avrupa Birliği üyesi olmak veya Avrupa standartlarına erişip yaşamakla kaabildir. Böylece Büyük Türkiye oluşur. Adriyatik'le Çin Seddi arasındaki coğrafyada bizi ilgilendiren her konuya eğilmemiz imkânı doğar. 200 küsur yıllık yenileşme dönemimizi inceleyebilmiş derin tarihçiler, gerisinin lâf-ü güzâftan, hây ve hûydan ibaret bulunduğunu bilirler. Onun için bizi Avrupa kriterlerine en çabuk ulaştıracak siyasî güç hangisi ise, onu desteklemek doğrudur. Şerefli bir yarıştır. Bütün partilere açıktır.