Çekişen Türkiye

Türkiye'de iç kavga iyi bir gelişme değil. Üstelik daha da kargaşaya gitmek istidadı taşıyor. Anayasa Mahkemesi'nin gerekçe açıklaması yeni gündemler oluşturacak. Ergenekon tabir edilen dava, yargı başlayınca, her celsede yepyeni konular ortaya çıkaracak. O kadar dallı budaklı ki, yıllarca sürecek. Böyle bir ortamda Mart 2009'da yerel seçimlere gireceğiz. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Köksal Toptan, komisyon toplamak istiyor. Toplayamıyor. Avrupa Birliği uyum yasalarını nasıl çıkaracağız? Milletvekili statüsünü nasıl düzenliyeceğiz? Milletvekili olacakların ticari kazançlarını yed-i emîne tevdi edecekleri maddesine oy sağlayamazsak, çağdaş demokrasi kurallarının gerisine düşmekle suçlanacağız. 550 milletvekilini 400'e indirecek cesareti gösterebilecek miyiz? Avrupa Birliği'ne giremeyen bir Türkiye'nin duçar olacağı müşkilâtı sıralayıp okuyucularımın keyfini kaçırmak istemem. AB üyesi olmayı beceremeyen bir Türkiye'nin sınırlarını muhafaza için çok zorlanacağı âşikârdır. AB üyeliği taşımayan bir NATO üyesi, NATO'da ikinci sınıf muamelesine maruz kalacaktır. Yakın geleceği göremeden ileri gitmek mümkün değildir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'ne 2 yıl için üye seçilmemiz, gösterge değerindedir. Avusturya ile İzlanda'dan birini bertaraf etmemiz gerekiyor ki seçilebilelim. BM'ye üye bütün devletlerin gizli ve kapalı üçte iki oyunu almamız lâzım. Bunca çabadan sonra başaramazsak, nerede hataya düştüğümüzü sert şekilde ve dibine kadar teşhis zorunluluğumuz doğar. BM Genel Kurulu'nda Ahmedinejad'ın tafrasını, temeddüh ve tefâhürünü, Abdullah Gül'ün kibarlığını göreceğiz. Keyifle dinleyeceğiz. O kadar milletin ileri gelen devlet adamları, global finans krizini, dünyanın en büyük borsası New York'ta krizin tam kalbinden izleyecekler. Başkan Bush'un 700 milyar doları, belki 300 milyar dolar daha eklenerek, kriz canavarını tatmin ve teskin edebilecek. Ne dünya değil mi? Aman iç çekişmelerimizi lüften asgarîde tutalım...