Ceza sistemimiz

Ceza Kanunumuz, Tanzimat döneminde Fransız ceza kanununa göre düzenlenmişti. Cumhuriyet döneminde İtalyan ceza kanunu esas alındı. Kaç defa tadilât gördü. Ancak çağdaş ihtiyaçların gerisinde kaldı. Ceza hukukunda Türkiye'nin en büyük otoritesi olan Ord. Prof. Dr. Sulhi Dönmezer, uzun yıllardan beri çeşitli politik ve akademik heyetlerle çalışarak, yeni bir yasa oluşturdu. Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne sunulmuştur. Kuvvetli ihtimalle 2001-2002 yasama yılında kanunlaşacaktır. Devletlerin ceza kanunları, medenî kanunlar gibi yüzlerce madde ve binlerce fıkradan oluşan hacimli, temel yasalardır. Turgut Özal, Türkiye'yi ABD düzeyine çıkarmak ister, bizim o seviyeye erişemeyişimize çok üzülürdü. Birleşik Amerika'dan özenerek, cezaların bir kısmını çekenlerin şartlı salıverilmeleri sistemini getirdi. 50 ABD eyaletinde çok sıkı kurallara bağlanan bu düzen, bizde otomatik hâle geldi. Katiller ve ırz düşmanları, üç beş sene yatıp vatandaşların arasına salıverildi. Suç oranı çok arttı. Şiddet içeren suçlara verilen cezalar, cürmü teşvik eder duruma dönüştü. Güvenlik kalmadı. Hâsılı çok kötü oldu. Bir de akl-ı evvel genel başkanlarımız geçen yıl, daha çok hapishaneleri boşaltmak gerekçesiyle (!) Şartlı salıverme adıyle af yasası çıkarınca, sosyal düzen alt üst oldu. İnsanımızda huzur kalmadı. Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin af yetkisini, Anayasa'dan silmek gerekiyor. Başka çaresi yoktur. İdam cezasına gelince, Avrupa'nın ileride bu cezayı yeniden koymak mecburiyetinde kalacağı kanaatindeyiz. Ancak bugün, Avrupa kıt'asındayım diyen hiçbir devlet, idam cezasını yerine getiremez. Aksi takdirde barbar muamelesi görür. Amerika kıt'asında bulunsa idik mesele yoktu, orada idamlar infaz edilebiliyor. Ne çare ki atalarımız, Orta Asya bozkırlarını bırakıp bu coğrafyada devlet kurmuşlardır. İdam cezası biraz daha kalsın demenin, romantik temenniler ötesinde geçerliliği yoktur. Hızla, ömür boyu çok ağırlaştırılmış hapis cezasına geçelim.