Dibe vurmak ve sıçramak

Ekonomik kriz bize temel hedefimizi unutturmamalı. Bu hedefe Üçüncü Selim 1793'te Nizam-ı Cedîd/Yeni Düzen dedi. Nihaî olarak Büyük Atatürk muâsır medeniyet seviyesi/çağdaş uygarlık düzeyi şeklinde, en kalın ve küflü kafaların bile kavraması gereken kavram açıklığı ile ifade etti. Çağdaş uygarlık düzeninin neresindeyiz? sorusunun cevabı, olumsuzdur. Epey gerisindeyiz cevabını vermeye mecburuz. Bu cevap, Türk'e ve Türkiye'ye yakışmaz. Türk ve Türkiye için kalbi çarpan herkes, bu yakışmazlığın idrakine erişmelidir. Bu olumsuzluktan ıstırap duyana Türk milliyetçisi diyoruz. Türk milliyetçiliği, bu ıstırabı duyabilmektir. Ve başka hiçbir şey değildir. 200 yıldır çağdaş çizgiyi niçin, neden, nasıl yakalıyamadığımızı iyi bilmek durumundayız. Türkiye'nin her önemli adımından sonra neden geriye kaydığını başka türlü anlamak, doğru değerlendirmek, yanlışı görmek mümkün olmaz. Tarihî gelişmelere dikkat edilebildiği nisbette, milletimizin de, bizi yönetenlerin de karakterleri ortaya çıkar. Asırlarca Dünya tarihinin gidişini elinde tutmuş çok az sayıdaki milletten biri olan Türkler, 200 yıldan bu yana, gene Güneş'teki yerini almak için büyük çaba içindedir. Her sayfası patetik olan bu çabada, başarıya ulaşamadık. Türkiye Cumhuriyeti, açığa ve geriye düştü. Millî kültür artık dâhîler yetiştirmiyor. Son dâhîlerimiz, Osmanlı eğitiminden geçmiş kişilerdir. Bütün bunlar zaten pek çok üzücü de, beni kahreden, eski eyaletlerimizin Avrupa Birliği'nin eşiğine ulaşmalarıdır. Çağdaş uygarlık düzeyinin ta kendisi olan Avrupa düzenine yan bakmak da ne oluyor? Yarım yüzyıldır NATO'da bir arada bulunduğumuz camiadan bu çekingenlik nedir? Türk potansiyeli, böyle vehimlere düşmeyecek derecede güçlüdür. Potansiyeli nasıl harekete geçireceğini bilmeyenler, böylesine vehim içindedirler. Uygarlıkta yeni bir düzen oluşuyor. Mutlaka katkımız olmalı. Katkısı bulunmayanlar başka kıt'alara geçiyor. Dibe vurduk. Sıçramak için kaçırılmaz fırsattır.