Erdal İnönü

Erdal İnönü'nün 81 yaşında vefatı teessürle karşılandı. Politikaya geç ve biraz zoraki girmişti. Yumuşak huyu, yüksek ahlâkı, nezaketi, güleryüzü, latifeden hoşlanması, önemli kültürü dolayısıyle, Merkez Sol'a karşı çekingenlik duyanlarca da benimsenmişti. Düşmanı bulunmayan çok, pek çok nadir politikacılardan biri idi diyebilirim. Zira politikacı demek, azılı düşmanları, amansız muhalifleri olan kişi demektir. Erdal İnönü'yü tanımam, 1995'te kısa dışişleri bakanlığında, Cumhurbaşkanı Demirel'in bir (veya iki) dış gezisinde beraberdik, o kadar. Devlet adamı olarak hatırlarda kalan bir icraatını söyliyemeyeceğim. Şu istisnası var: Özal'ın vefatında, başbakan Sayın Süleyman Demirel'in başbakan yardımcısı idi. Demirel'in cumhurbaşkanı seçilmesi için partisine silme oy verdirdi. Bu suretle Demirel, toplam yüzde 50 oya ulaşan partilerin oyu ile Çankaya'ya seçildi. Demirel'in Erdal İnönü ile geçinebildiği ortaya çıkar. Bu mahareti Sayın Demirel, cumhurbaşkanı olunca, Ecevit için de gösterdi. Sol partiler ihtisasım dışındadır. İnönü'nün siyasî şahsiyeti için ne düşündüklerini bilmiyorum. Ancak samimi bir demokrat ve sosyal demokrat idi. Keza müsbet ilimler de ihtisasım dışındadır. Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde rektörlük de yapan İnönü'nün fizikçi olarak değeri üzerinde konuşmam. Soyadı ve ekseriya babası sayesinde aynı partiden politikaya girenlere karşı tarihçi olarak şüphem vardır. İstisnaları mevcuttur, ama azdır. Ekserisi başka soyadı ile siyasete giremeyecek kişilerdir. Bunu Türkiye için değil, bütün dünya için söylüyorum. Erdal İnönü de, İsmet İnönü gibi olağanüstü ağırlıklı bir ismin vârisi olmasa idi, şerefli ve değerli akademisyen sıfatıyla kalırdı. Kimse kendisini politikaya davet etmezdi. Acaba daha huzurlu, daha bahtiyar bir hayat mı geçirirdi? Daha az mı üzülürdü? Bu hususu kendisinden duymak gerekir, duyanlar vardır. Türk siyasî hayatında herkesin bildiği bir isim daha kaydı. Muhterem ailesine ve Cumhuriyet Halk Partisi'ne tâziyetlerimi sunuyorum.