Erdoğan-Kılıçdaroğlu

Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, olağanüstü önemli 10 günlük Amerika ziyaretinden döndü. Döneminin son yılında bulunan Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin bütçe çalışmaları yanında bazı radikal reformları da başlatabileceği anlamından konuştu. Tayyip Erdoğan, (Hayır) diyenlerin de başbakanı olduğunu, referandum gecesinden bu yana vurgulamayı sürdürüyor. Son hamlesi gerçek sürprizdi: Ana muhalefet partisi genel başkanı Kılıçdaroğlu ile kısa, fakat eski tabirle "muhtasar müfîd" bir görüşme yaptı. Türk ve Türkiye düşmanları dışında herkes memnun kaldı. Zira kampanyadaki tehlikeli bölünmüşlük ve karşıtlık, yerini demokrasilerdeki mutat iktidar-muhalefet normal çekişmesine bırakmak istidadını gösterdi. Birinci sorunumuz kabûl edilen terörün bastırılması için şu günlerde Barzani'ye kadar en netameli temasları yapıyoruz. Öcalan'a bile bir milletvekili gitti. Irak-ABD kuvvetleri başkomutanı orgeneral de Ankara'da. Olumlu sonuç çıkar mı? sorusunun doğru cevabını vermek daha mümkün değil. Zira karşımızdakilerin gerçek hedefi, bağımsız Kürdistan devletidir. Türkiye, Irak, İran, Suriye toprakları üzerinde büyük bir Kürdistan... Her iki Irak savaşında pasif kalmak gibi üst üste iki muazzam tarihî fırsatı kaçırmamız üzerine, Kuzey Irak'ta Kürdistan devletinin temelleri atıldı (bunu hem Barzani, hem Talabani aynı gün açıkça beyan ettiler). PKK'yı besleyen trafiği de engelleyemedik. Eski hataların (günahların) gölgesi uzun olduğu için, şimdi pirincin taşını ayıklıyoruz. Kürt silâhlı gücüne topraklarında açıkça yer ve himaye veren Barzani ve onu hem koruyan, hem Türkiye'nin ittifakı bozması hâlinde alternatif şeklinde tasarlayan Amerika, Kandil üssünü dağıtmak dışında her türlü lafazanlığı yapıyorlar. Partiler arası ilişkiyi husumet mecrâsından demokratik rekabete dönüştürebilirsek, terör belâsını daha kolay def edebiliriz. Türkiye'den şu veya bu yolla toprak koparmak bahsine gelince, böyle bir teşebbüs Asya ve Avrupa kıt'alarında barışın sonu olur.