Erdoğan-Obama

Başkan Obama-Başbakan Erdoğan mülâkatı başarılı geçti. Aylardan beri merakla bekleniyordu. Çok kapsamlı, çok konulu bir görüşme idi. İki taraf, sorunlarını, isteklerini dile getirdi. Hangilerinin fiiliyata dönüşeceğini ise bekleyip göreceğiz. Görüşmenin olduğu gibi açıklanmadığı muhakkaktır, zaten mutattan değildir. Elbette açıklanması sakıncalı veya erken görünen tarafları vardır. Bunların bir kısmı zamanla açığa çıkar, bir kısmı gizliliğini korur. Bu önemli buluşma saatlerinde vuku bulan Reşadiye katliâmı, Türkiye'nin PKK terörünü -Öcalan'ı salıvererek- çözümlemediğini Amerika'ya ve dünyaya göstermek için yapıldı. Taşeron bir örgüte yaptırılmış olabilir. 2 saat ikili görüşme + 1 saat yemek sohbeti o derecede pürüzsüz, yumuşak geçti ki, genellikle çekişmeli olan politik konuşmalardan fazla, iki yakın dostun sohbeti gibiydi. İki taraf da ayni olumlu havayı dışarıya yansıtmaya özen gösterdi. Siyaset gereği bu atmosfer oluşturuldu demek çok doğru değil. Daha doğru tefsir, Amerika'nın ve yeni Başkan'ın, Türkiye'yi dünya politikasında, hiç değilse Asya bölgesinde, gerçek bir stratejik müttefik yapmak ve görmek kararı şeklinde kabûl etmektir. Kökenleri bakımında Barack Husayn Obama'nın, bizi anlamaya daha istidatlı karakterde bulunduğunu söylemek bile yanlış değildir. Amerika'nın, en geniş coğrafyada barış için Erdoğan derecesinde samimi ve istekli muhâtap bulamayacağını teşhis etmesi ihtimali de varittir. Buna rağmen Başkan Obama'nın Ermeni, Afganistan, Irak, İran, AB, Kıbrıs, İsrail, Kürtler, Gayri Müslim Türkler gibi konularda Amerika'nın istek ve görüşlerini maharetle bildirdiği hususunu pas geçmiyoruz. Ayni diplomatik inceliği, bir devirlerin kaba ABD husumeti üslûbundan sıyrılarak, bizim de izlememiz Türkiye'nin yararınadır. Soğukkanlılık ve mütekaabiliyet, diplomasinin temel kurallarıdır. Zaten Sayın Erdoğan da, tarihî görüşmede bu üslûbu kullandı.