Fazilet'ten sonrası

Fazilet kapandı. Türk demokrasisinin, dolayısıyle Türk insanının selâmeti bakımından sonuncu parti kapatması olmasını diliyoruz. Aksi takdirde parti aç, parti kapa ile kısır döngü içine düşer, döner durur, yerimizde sayarız. Ancak partilerimizin, milletvekillerimizin, politikacılarımızın şuur sahibi, akıllı, bilhassa politika yaptıkları devletin ve toprağın şartlarını bilen kişiler olmalarını istiyoruz. Çatlak sesler, zarar verici davranışlar, yaramaz eylemler, ideolojik saplantılar, parti içinde önlenmelidir. Çok şey mi istiyoruz? Pek iyi demokrasi yok mu? Herkes istediğini söyleyemiyecek mi? Burada demokrasinin sınırlarını çok iyi bilmek gerekir. Bu sınırlar Türkiye için de, Batı ülkeleri için de geçerlidir, geçerli kalacaktır. Türkiye'de her parti ve her politikacı, 3 konuda sınır geçemez. Geçebileceğini sananlar tökezler, kafasını kayalara vurur. Şunlardır: Türkiye Cumhuriyeti'nin toprak ve millet bütünlüğü, laiklik ve Atatürk'ün saygınlığı... Politika, gerçekler, gerçekleri görebilmek ve bunlardan faydalıyı seçebilmek san'atıdır. Yukarıda özetlediğimiz üç şarta uyamıyanlar politikaya soyunmasınlar, başta kendileri herkese zarar verirler. Nihayet politikacı, fikir ve san'at adamı kadar hür değildir. Her düşündüğünü açıklıyamaz. Buna rağmen bu üç ilkeye karşı insanlarımız bulunduğunu elbette biliyoruz. Bu akımlar marjinal kaldığı, yürütmeye intikal etmediği, iktidarı paylaşmak istemediği takdirde, pas geçilebilir. Ayrı renk bile oluşturabilirler, Meclis'te küçük gruplarına karşı gelinmez. Ve müsamaha, burada biter. Bu dahi, zamana bağlı, demokrasimizin ilerlemesi ile bağlantılı bir gelişmedir. Fazilet sonrası Türk politik hayatında daha dikkatli, özenli, özverili davranabilirsek, olumsuzluklar olumlulara dönüşebilir. Hepimiz tek gemide yol alıyoruz. Ayrı teknesi bulunduğunu vehmedenlerin vay hâline...