Hangi çizgideyiz?

Türkiye Cumhuriyeti hükûmeti, savaşı önlemek için, büyük faaliyet gösterdi. Çok samimi davrandı. Zira Türkiye'nin bu savaştan elde edebileceği bir şey olmadıktan başka, Irak ve Iraklılar'ın uğrayacağı musibete de üzülüyordu. Türkiye'nin bu yolda çalışmaları bir çok ülkede takdir topladı. Saddam Hüseyin, fazla umarsamadı diyebiliriz. Diktatör mizacını bilmek gerekir. Bir ulusun haklarına el koymayı göze alan bir adam için etik kriterler aramak zordur. Kendilerini dev aynasında görürler. Nâsır sosyalizminin ve Mişel Eflak ırkçılığının Irak'ı getirdiği çizgi budur. Kan ve gözyaşıdır. Iraklı, petrol nimetinden faydalanamadı. Bütün gelirini silâha yatırdı, savaşlara harcadı. Hiçbir zaman kullanamıyacağı iğrenç silâhlar elde etmek için, düşmanı gördüğü bir âlemin zenginliğine zenginlik kattı. Türkiye, savaş kararı alacak değildir. Ama Kuzey Irak'a, Amerikan askerinden az olmıyacak sayıda asker sokacağız. Amerikan askerini de topraklarımızdan geçireceğiz ki, savaş kısa sürsün ve iki taraf da daha fazla kayba ve zarara uğramasın. Gözetim, denetim, asayiş kuvveti olarak Kuzey Irak'a gireceğiz. Afganistan'da yaptığımızı daha büyük çapta uygulayacağız. Türk ve Kürt kardeşlerimizi koruyacak, dostumuz Araplar'a şüphesiz çok iyi davranacağız. Ateş açılırsa, mukabele edeceğiz. Mülteci akınını önliyecek, Türkiye'ye geçirmiyeceğiz. Körfez Savaşı'nda ağırladığımız yarım milyon aşiret mensubu dolayısıyla takdir ve teşekkür görmedik. ABD, dışişleri bakanının ağzından son söyliyeceğini söyledi. Önümüzdeki 10 gün içinde Saddam'ın çekilip gideceğinin emaresi olmadığına göre Anglo-Amerikan bombardımanı başlıyacak. Bağdad'ın işgali iki haftayı bulmaz. Ülke ve ahali ciddi zarar görecek. Türkiye'nin zararlarının karşılanması için dün Ankara'ya gelen ABD hazine bakanı ile görüşmeler yapıldı.