Haziranda İstanbul'da

Haziran ayında İstanbul, dünya siyasetinin merkezlerinden biri hâline gelecek. Önümüzdeki yılların büyük dengelerini tayin edecek gelişmeler olabilir, kararlar alınabilir. ABD tarafından Büyük Orta Doğu Projesi ile, Arap ağırlıklı olarak hemen hemen topyekûn değerlendirmeye muhâtab kılınan İslâm dünyası, böylesine bir şoku, İslâm Konferansı'nda konuşacaktır. Bu devletler bütün hâlinde Amerika'nın karşısına çıkıp bu coğrafyada işin ne? diyemeyecektir. Deseler bile kıymet-i harbiyesi yoktur. Demokrasiyi, Batı emperyalizminin rejimi, hattâ sömürü aracı algılayıp sevemeyen Orta Doğu halkları, Washington'ın demokrasi tekliflerinden büsbütün huylanacaklardır. Hele bir de Türkiye modeline bakıp siz de Türkler gibi adam olun mealinde anlarlarsa, bizden de nefret edeceklerdir. Kaldı ki, zengini ve yoksulu ile Orta Doğulular, kendilerine yapılacak tekliflerin, 1) petrol, 2) İsrail, 3) terör kesin hedeflerine dayanan Pax Americana'dan ibaret bulunduğunu anlamayacak saf kitleler dağillerdir. İstanbul toplantılarının en önemlisi, ayın sonundaki NATO konferansıdır. Amerika, NATO'dan, Orta Doğu projesi için destek isteyecektir. Destek isteyeceklerinin başında -hiç şüphe yok- Türkiye geliyor. Türkiye'ye beni desteklediğin oranda sana tarihî fırsatlar oluşturacağım diyecektir. Her safhada, gördüğü anlayış nisbetinde Ankara'ya açılacaktır. Stratejik ittifak budur ve başka hiçbir şey değildir. Orta Doğu projesinin Asya bölümünde Türkiye, anahtar durumundadır. Çok kapıları açabilir. Ve çok kapıları kapalı tutabilir. Avrupa Birliği hedefinden asla sapmaksızın ABD ile beraber hareket etmek ve asırlarca birlikte yaşadığımız milletlerle ilgilenmek, büyük bir politikadır. Türkiye'ye çok şey getirebilir. Beceriksizlik hâlinde önümüz, arkamız tıkandıktan başta Türk'e dost olmayan başka güçler öne çıkartılır. Çok, ama çok faal ve alabildiğine geniş ufuklu bir politika gerekiyor.