Huzur istiyoruz

Hafta, Türkiye Cumhuriyeti için ayıp sayılması gereken konuların ağırlığı ile geçti. Bu aybı, Genelkurmay Başkanımız, yetkiyle vurguladı. Darbe... Ne utanılacak, ne ilkel, ne antidemokratik, ne kadar millet haklarının üzerine çöreklenen bir kavram... İmparatorluk ve Cumhuriyet dönemlerimizde karanlık, olumsuz, trajik, kanlı sayfaları hatıra getiriyor... Arnavutluk ve Beyaz Rusya dahil, bütün Avrupa devletlerinde, darbe'den, milletin öz askerinin iktidarı süngü göstererek seçilmişlerden almasından bahsedenin yeri akıl hastahanesidir. Ama Atatürk'ün anlı şanlı Türkiyesi'nde, ölümünden nice zaman sonra, hâlâ bu yeniçeri âdetinden konuşuluyor. Tarihimizde tek olumlu darbe yoktur. Bugünki yoksul Türkiye, darbe merakının sonucudur. Türkiye'nin Avrupa ve Amerika ile ilişkilerini sakatlamak, akıym bırakmak için, askerimizi kullanarak yapılması hâlâ nice statükocularımızın, nice eski tüfeklerin hayallerini süsleyen silâhlı müdahale senaryolarını, Genelkurmay Başkanımıza katılarak, lânetliyoruz. Ayıptır efendiler!.. Bu devleti, yüce Türk milletini, böylesine muameleye müstehak görmeyiniz. Çocuklarımızı, bizden utandırmayınız. Onların geleceğini iki bin dolarla karartmayınız. Hürriyetlerine zincir vurmayınız. Genelkurmay Başkanı'nın, siyasî iktidardan şikâyetleri de aynı ağırlıktadır. Aklı olan kulak verir. Üstünkörü sözlerle geçiştirdiğini sanmak, acemi politikacıların harcıdır. Eski bir politikacı olarak uyarıyorum. AB'ye zarar vermediği takdirde, şikâyetleri derhal çözümleyiniz. Devlet ve millet hayatında simgeler çok önemlidir. Laikliğe aykırı sayılan gösterilerden vaz geçiniz. Belirli bir ideolojiden gelenler, kendilerine ihtiyatla yaklaşılmasını hoş karşılamalıdır. Değiştiklerini kanıtlamak durumundadır. Ne yaparsanız yapınız, ama -Allâh aşkına- bu milletin huzurunu kaçırmayınız...