İktidar ve medya
Her ülkede iktidar ve medya, zaman zaman karşı karşıya gelir. Sonunda medya baskın çıkar. Demokrasilerde bu mekanizma tatlı tatlı işler. Rejime zarar vermez. İktidar; basın, yayın ve fikir hürriyetlerini kısıtlamayı aklından geçirmez. Zira basın, 4. kuvvettir. Yasama, icra (yürütme) ve yargıdan sonra 4. kuvvet... Böyle olduğu ülkenin anayasasında veya bir yasasında belirtilmiş değildir. Fakat demokrasilerde basının böylesine ayrıcalığı bulunduğu hususunda konsensüs oluşmuştur. Niçin? Çünkü millî iradenin temsilcileri olan yasama meclisleri, icrayı (hükümeti) ve icra da ülkede geçen her yolsuzluğu tam manasıyle denetleyememektedir. Bu iş, basına düşmüştür. Basın olmasa idi, nice yolsuzluk meçhul kalır, açığa çıkmazdı. Gazete, okuyana, ülkede ve dünyada geçen önemli ve ilgi çekici olayları bildirmek için oluşmuştur. Haber toplayıp yayınlamak birinci fonksiyonudur. Ancak aynı derecede ağırlıklı diğer bir işlevi siyasi tenkittir. Siyasal eleştiri yok, basın yoktur. Gazete, haberleri yorumlar, değerlendirir, kendi görüş açısından icranın nasıl bir tavır alması gerektiğini açıklar. Politikacılar isterlerse bu tavsiyelere uyarlar. Ama bu tavsiyelerin en iyilerine bile rağbet edecek derecede akıllı politikacı çıkmaz. Zira politikacı, kendi aklını beğenir. Bu durumda, icra ile basın arasında zıtlaşma oluşur ve tırmanır. Bazı medya organları ve yazarlar, kendilerini icranın yerine, hattâ üzerine koymaya kalkışır, dünyaya nizamat vermeye girişirler. Bu küstahlık, halkoyu ile iktidara gelmiş politikacıları kızdırır. Hâsılı tatlı bir oyundur. İşi lezzetinde bırakmak gerekir. Demokrasi; fikir, ilim, san'at adamları, yazarlar tarafından, büyük fedakârlıklarla geliştirilip bugünkü çizgisine getirilmiş bir hayat tarzıdır. 21. asırda kalem hürriyetini sınırlamaya çalışan, yazara ve medya mensubuna hapis cezası veren bir sistem, asla kabul edilemez. Bu hürriyet bir çeşit imtiyazdır. Kötü ve çok kötü kullanıldığının binlerce örneği de vardır. Üstelik medya bugün politikacının burnunun ucundan ayrılmıyor. Bütün bu faktörlere rağmen, medyaya yumuşak ve hoş davranan iktidarlar kazançlı çıkar.