İnce uzun bir yol

Turgut Özal'ın tabiri ve tarifi ile ince uzun bir yol olan Avrupa Birliği istikametine girdik. Türk devletinin dümenini başka yöne çevirmek isteyenler, bu büyük milleti yoksul ve ikinci derecede bir Asya-Afrika ülkesi derekesine düşürmek fikrinin şampiyonlarıdır. İçimizde de, dışımızda da böyle şaşkınlar vardır. Birleşik Amerika'nın ve Avrupa'nın akıllı adamları (ki Batı medeniyeti böyle kişilerle yücelmiştir), Türk'e ve Türkiye'ye ikinci derecede devlet statüsü vermeye kalkışan Avrupalılar'ı sürekli uyarıyorlar. Türkiyesiz Avrupa'nın neler yitireceğini sayıp döküyorlar. 3 Ekim'de müzakerelere candan sarılmayan bir hükûmet düşer. Dört elle sarılan bir hükûmet ve meclisi millet, sandıkta ödüllendirir. İnce uzun yolu beklenmedik bir sür'atle geçip gitmemiz lâzım. Tarihimiz böylesine parıltılı gelişmelerle doludur ki, nesilleri aydınlatmıştır. Gene tarihimiz, 93 ve Balkan ve Birinci Cihan Savaşlarına girmek, Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun davetine 10 yıl sonra gel, o zaman düşünürüz demek kabilinden hezimetlerle malûldür ki, nesillerin istikbalini karartmıştır. Ve sakın, ola ki, şeytan dürtmesin ki, Birleşik Amerika'yı gözardı edip Avrupa Birliği'ne gireceğimizi hayal edelim! Böyle akl-ı evvellerden Cenab-ı Hak, bu yüce milleti muhafaza buyursun! Yeni bir Avrupa'ya adım atıyoruz ki Paris-Berlin mihveri ağırlığını kaybedecek, daha doğru bir ifadeyle dengeleyecektir. Avrupa Birliği üzerinde ABD ağırlığı kendini gösterecektir. İngiltere arabulucu durumunda kalacak, Paris-Berlin mihverinin yerini Londra alabilecektir. Zira Paris mihveri, Valery Giscard d'Estaing gibi mutaassıp bir Hristiyan Grek-Roma idealistine anayasa yaptırmaya, geleneksel Avrupa devletlerinin istiklallerini sınırlamaya, Avrupa kıt'asına apolitik hudut çizmeye kalkıştı. Bir ölçüde Berlin'i de peşinde sürükledi. Şimdi İngiltere'nin başkanlığında bir AB ile müzakereye başlıyoruz. İyi, akıllı, güçlü bir başlangıç yapalım. Diyebilirim ki, -Fransa'ya Dünya egemenliği yolunu kapatıp Anglo-Saksonlar'a açan- 1763 Paris Anlaşmasından sonra Fransa, hiç beklenmedik şekilde yenildiği "Yedi Yıl Savaşı"nın sonundaki âkıbete düştü. İlki Büyük İhtilal ile sonuçlanmıştı. Bugünkünün 6. Cumhuriyet'e yol verdiğini tekrar yazıyorum.