İnce uzun yolun neresindeyiz?

Avrupa Birliği üyeliği için Brüksel'e resmen müracaat ettiğimizden bu yana 12 yıl geçti. Başbakan Turgut Özal ince uzun bir yola girdik demişti. Zira vaktiyle AB üyeliği için Yunanistan'la beraber ve İspanya ile Portekiz'den çok önce davet edilmiştik. Yunanistan davetin üzerine atladı. Biz 10 yıl müddet (?!) istedik. Bu gelişmeyi Özal, en acı şekilde hatırlıyordu, o zaman Devlet Planlama Müsteşarı idi. Bugün o ince uzun yolun hâlâ başlarında bir yerdeyiz. Allahım! Tarih boyunca kaç cihan imparatorluğu kurabilen bu millet, nasıl bu hâle düştü? Türkiye Cumhuriyeti'ni kurarken tek hedef olarak muâsır medeniyet seviyesini gösteren Atatürk'ün anlı şanlı, atılımcı ve reformcu devleti, çeyrek asır önce, iktidarda muhalefette bütün partileri, resmî ve özel kurumları ve kuruluşları, üniversiteleri, basını, akl-ı evvelleri ve geri zekâlıları ile, AB üyeliğine 10 yıl için özür diledi. 1914 savaşına girmemiz hariç, Türk devletinin bütün 20. yüzyıl boyunca yaptığı en büyük tarihî ve kahredici hatadır. Bir fark ile: 1914 harbine bizi sadece 3 akılsız devlet adamımız emr-i vaki ile sokmuştu. Geri kalan bütün imparatorluk yöneticilerimiz, savaşa girmeye karşı idi. Bir akıllılık yapabildik: Sosyalist blok (Sovyetler ve peykleri) dağılmadan önce liberal ekonomiye geçtik. Sonraya kalsa idik, bugün p.c. 1.000 doların kavgasını yaşardık. Buna rağmen bugünki liberal ekonomimiz, marksist Çin'dekinden daha devletçidir. Yabancı sermaye celbinde Çin'den bin kat gerideyiz. Özelleştirmede Bulgaristan'dan pek çok uzaktayız. Zira kırtasiyecilikte dünya birincisiyiz. Öyle bir bürokrasimiz ve teknokrat kadromuz var ki, proje üretmekteki tembelliği ve beceriksizliği, deprem dolayısıyla bize tahsis edilen 1 milyar doları kadük hâle getirdi. Az gittik, asla uz gidemedik. Dere tepe düz hiç gidemedik. Bu yazımızı demokrasiyi oyuna getirmek için proje (!) hazırlayanlara ve çağdaş uygarlık düzeyinin ta kendisi olan Avrupa ilkelerine direnenlere ithaf ediyorum. Lütfen kabûl buyursunlar!