İngiltere'yi kurtarmak

Milletlerarası birkaç zirve toplantısının İstanbul'da yapılması, dünyanın her tarafından binlerce medya mensubunun, İstanbul'da bir araya gelmesi, dikkatleri Türkiye'ye odakladı. Hepsi, Avrupa Birliği kapısında bir Türkiye'yi ölçüp biçiyorlar. Ne dereceye kadar Avrupalı, Avrupa'nın parçası olduğunu anlamaya çalışıyorlar. Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne girmesi, kıt'alararası dengeyi gerçekten düzenleyecek önemde bir tarihî olay. Her ülke, Türkiye girerse ne olur, girmezse ne biter konularında doğru cevapları, her biri kendi açısından, tartıyor. İngiltere, 16. asırda Türkiye tarafından düşman istilasına uğramaktan kurtulduğunu, kendi halkına ve bütün Avrupa milletlerine yüksek tirajlarla ilân ediyor. Her tarihle uğraşanın bildiği bir bahsi, Osmanlı'nın İngiltere ve Fransa'yı, İspanya istilasından kurtardığını, yeni keşfedilmiş bir şey gibi geniş halk kitlelerine sunuyor. Mesela benim Osmanlı tarihi üzerindeki yalnız ilmî kitaplarımda değil, geniş kitle için yazdıklarımda da anılan bahis, ayrıntıları ile anlatılmıştır. İngiltere istihbaratına teşekkürler... Diğer stratejik müttefikimiz Amerika'ya gelince... Sanıyorum o da PKK çetelerini elinin altında bulundurarak, yeniden bir iç savaşa maruz kalan bir Türkiye'nin Brüksel'de masaya oturamayacağını ihsas ediyor. Türkiye'ye her iki şık da sunuluyor. Türkiye'den birşeyler bekleniyor. Birşeyler istenecek. Tek cümleyle ifade edeyim: Türkiye'den, stratejik müttefikliğini harekete geçirmesi istenecek. Bu cümleyi tefsire kalkışmayacağım. Vatanseverlikle birleşen akıl ve akılla birleşen vatanseverlik, Türkiye'ye nice kapıları açar. Günümüzde geçerli Türk milliyetçiliği budur. Türkiye'yi zarara sokacak, küçültecek, yoksulluğuna çare bulamayacak, içine kapatacak her tutum, her hareket, her teşebbüs, her düşünce, Türk'e zarar verir. İngiltere ve Fransa'yı kurtarmasını bilmiş bir milletin çocuklarına yakışmaz.