Irak ne olacak?

Kara ve hava kuvvetlerimiz, ortalama bir devlet derecesinde silâhlanmış olan PKK'ya karşı, askerî tarihe geçecek değerde operasyonlarına devam ediyor. Diğer taraftan Kuzey Irak Kürt otonomisi ile ilişkilerimizde kayda değer gelişmeler var. Ne kadar olsa bizim eserimiz bu Kürt otonom devleti... Gafletimizin eseri... Baba Bush'un 1. Irak Savaşı'na Mısır bile 50.000 askerle katılırken biz, seyrettik. Oğul Bush'un 2. Irak savaşında 1. tezkereyi kabûl edip Amerikan askerlerine topraklarımızda ev kiralattık. Havaalanlarımızı, limanlarımızı onarttık. Sonra 2. tezkerede oyları hatalı sayarak, Amerikalıları kovduk. Bu suretle Kürdistan devletinin kurucusu olduğumuzu oylamanın hemen akabinde hem Talabani, hem Barzani, ayrı ayrı ve açıkça beyan ettiler. Amerika, her iki ayrı savaşla Irak'a müdahale etmeye mecburdu. Aksi takdirde Saddam'ın kaprislerinin tutsağı derekesine düşerdi. Saddam, Kuveyt'i işgal ile yağmalamıştı. Emîrlikler, Katar, Bahreyn, hattâ Umman ve hattâ Suudi Arabistan ile Yemen'i ele geçirmesi işten değildi. Suriye zaten -Saddam gibi- Baasçı. Lübnan, Suriye'nin pençesinde. Bir Ürdün kalıyordu. Böylece Saddam, Arap Birliği değilse bile Arabistan Birliği şampiyonu ve bundan çok daha ağırlıklı şekilde, Dünya petrolünün yarısının sahibi oluyordu. Ramak kalmıştı. Başta ABD, sonra hazırol sırası ile Japonya, Almanya, Fransa, İtalya, Türkiye ve daha niceleri, Saddam'ın eline bakacaklardı. Süper megalomanyak ve ahlâktan tamamen yoksun bir diktatör, komünizmin çöküp açık bıraktığı bir dünyanın başına belâ kesilecek, onun yerini alacaktı. Amerika, bu coğrafyada petrol ve gaz tükenmeden Irak'tan çekilmeyecektir. Birkaç kapsamlı kara ve hava üssü ve pek kudretli uçak gemileri ile, Irak'ı egemenliğinde tutacaktır. Bölgeyi İran'a terk etmesinin ve İran'ın nükleer güç hâline gelmesine göz yummasının imkân ve ihtimali yoktur. Irak ne olacak? muammâsının kesin cevabı budur. Türkiye, Amerika karşıtı devletlerle ilişkilerine dikkat kesilmelidir. Dış politika, hayalperestlik kaldırmaz.