Irak'ta neler oluyor?

Yeni Irak anayasası, biz Türkler'i kızdırdı. Ancak bu ülkede her şey bitmiş, yepyeni bir düzen kurulmuş değildir. Ne gezer! Daha çok değişiklikler olacak. Nice anayasalar yazılıp çizilecek. Kızgınlığımızın sebebi, sayıları Kürtler kadar olan Türkmenler'e, Kürtler'e tanınan statünün tanınmamasıdır. Arapça ve Kürtçe yanında Türkçe 3. resmî dil kabûl edilseydi, bu da bir şeydi. Yeni anayasa, Kerkük'ü Kürdistan özerk bölgesi dışında bırakıyor, zaten öyleydi, gene Bağdad'a bağlanacaktır. Kerkük'ten başka Musul'u da almak, İskenderun Körfezi'ne ve Karadeniz'e, bu arada Hazar Denizi ile Basra Körfezi'ne uzanmak isteyen Kürt kardeşlerimiz, üzüldüler. Başbakan Erdoğan, Başkan Bush'la görüşmesinde Kerkük'ün Kürtler'e bırakılmaması uyarısında bulunmuştu. Bu takdirde bir Türk askerî müdahalesi ihtimalinden söz ediliyordu. Ancak Washington'ı asıl etkileyen husus, Kerkük petrol sahasının Kürtler'e verilmesinin doğuracağı vahim sonuçlar oldu. Kıbrıs'ta 200 bin Türk ile bu kadar meşgul olan Türkiye'nin, üstelik Mîsak-ı Millî'ye de dahil bulunan Kuzey Irak'ı kendi haline bırakmıyacağı âşikârdır. Ancak harekat sahamız eskisi kadar değildir, daralmıştır. Körfez Savaşı'na asker gönderip katılmadık. Bunun sonucu, otonom Kürdistan oluştu ve Irak'ın kuzeyini Bağdad'ın kontrolünden çıkaran Amerikan çekiç kuvvetine katlandık. Son Irak savaşı fırsatını da 3 Mart 2003 günü yitirdik. Bize stratejik ittifak teklifinde bulunan cihan devletini, elimizin tersiyle ittik. Bunu öğrenen Süleymaniye'deki ve Erbil'deki dostlarımızın işte şimdi Kürdistan kuruldu dedikleri meşhûr-i âlemdir. İleride bütün tarihler yazacaktır. Aynı hatayı Büyük Orta Doğu Projesi'nde üçlersek, bölgede ağırlığımız kalmaz. Dolayısıyla, Brüksel'de de ağırlığı kalmayan hafif devlet muamelesine maruz kalırız.