Irak'ta seçim

Bu pazar günü Irak'ta seçim var. Washington, gerçekleşmesi imkânsız ümitlerle bu seçimleri bekliyor. Afganistan'da olduğu gibi Irak'ta da seçim sonrasında demokrasi getirdik diyemeyecektir. Demokrasi kolay iş değil. Türkiye bile son kriterlerini daha birkaç ay önce tamamlayabildi, hâlâ eksiğimiz gediğimiz mevcut. Gerçi Afganistan'da Taliban'ın, Irak'ta Saddam'ın çağ dışı zulüm rejimleri sona erdi. Ama her iki ülkede de halk, kan ağlıyor. Büyük yoksulluk ve yokluk içinde çırpınıyor. Irak'ta seçimler, mezhep ve ırk grupları arasındaki anlaşmazlıkları açık husumet hâline dönüştürecektir. Sünnî Araplar'ın ve Türkmenler'in asla kabûl etmeyecekleri seçim sonuçları, iç savaş getirecektir. Ankara ile Washington'ın arasının daha açılması bile muhtemeldir. Amerika, belki iç savaşla didişen bir Irak arzu ediyor. Başka ülkelerde işini bitirdikten sonra, bu sefer asayişi sağlamak için Irak'a dönmek ihtimali düşünülebilir. Başka ülkeler, Suriye ile İran'dır. Suriye Cumhurbaşkanı, Moskova'dadır. Füze satın almak istiyor. Rusya'ya 12 milyar dolar borçlu Suriye'ye Başkan Putin'in füze verip vermeyeceğini bilemiyoruz. Ancak Suriye'de silâhlı kuvvetler çöküntü hâlindedir. Füze ile diriltilmesi bahis konusu değildir. En güçlü Arap ordusu Saddam Irak'ında idi. Amerika ile savaşamadı bile. Suriye nasıl karşı koyabilecektir? İran'a gelince, 4 Irak büyüklüğündeki bu ülkenin Amerikalılar'ca işgali bahis konusu değildir. Ancak nükleer güç sahibi olmasına asla izin verilmeyecektir. Amerika'nın Sırbistan'a uyguladığı tipte bir baskı bekleniyor. Nükleer çalışmalarını geniş ölçüde yer altına çektiği için İran'ın İsrail hava taarruzları ile çözülmesi imkanı yoktur. Herhangi bir devletin Amerika ile savaşı göze alıp İran'ı fiilen ve askerî güçle desteklemesi de düşünülemez. Bu şartlar çerçevesinde, Irak seçimlerinin hemen akabinde, Dr. Condoleezza Rice'ın tercih edeceği üslûpla, Büyük Orta Doğu projesinin yeni safhası başlatılacak. Bugün Genelkurmayımız, bu konuda bir şeyler söyleyecek.