İran Amerika'ya karşı

Batı düzenine kafa tutmanın şampiyonu el-Kaide ve onun başı bin Lâdin idi. Şimdi Batı karşıtlığının lideri İran ve onun cumhurbaşkanı Ahmedinecad'dır. Kapitalist Batı dünyasının başı ise, her türlü şek ve şüpheden arınmış şekilde, Amerika Birleşik Devletleri'dir. Epey müddet Suriye ile İran arasında bocaladı. Şimdi İran'ı öncelikli hedef seçti. Stratejinin gereği de budur. Daha güçlü hasım aradan çıkarılırsa, daha güçsüzü ben ettim, sen etme! diyecektir. Birleşik Amerika, Türkiye'nin NATO'da büyük müttefikidir. İlâveten öylesine bir stratejik müttefiktir ki, silâhlı kuvvetleri 1945'ten bu yana ABD sistemine göre düzenlenmiştir (Bugünkü modern ordumuzda model 1826/1871'de Fransa ve 1871-1945'te Almanya idi). İran, büyük lokmadır. Osmanlı ne zaman Avrupa'da ise arkadan vurmuş, Osmanlı'nın bile boğazında kalmıştır. İran, Genişletilmiş Orta Doğu ve Kuzey Afrika süper fantastik projesinin dönüm noktasıdır. Bu noktada bir kırılma, gevşeme, gerileme, projenin Pentagon'un tozlu raflarına kaldırılması ile son bulurl. Ancak Amerika, atom bombalı bir İran'ın ne mene şey olacağını çok iyi bildiği gibi, bu husus zaten büyük projenin birinci sebebi bile değildir. İlk sebep, petrol ve enerji yolları üzerinde kontroldür. Amerika bundan vazgeçemiyor. Zira aksi takdirde, cihan devleti pozisyonunu yitirir. İşler bu dereceye getirildikten sonra bir ric'at (geri çekilme), Orta Doğu'da İran hegemonyasının başlaması demektir. Amerika, çok güvendiği müttefiki Türkiye'nin Irak savaşı başlarken hiç de stratejik davranmadığını biraz dehşet, daha çok hayretle karşıladı. Gözlerine inanamadı. Onun için şimdi Türkiye'nin ne yapacağını, daha doğru ifade edeyim, ne yapmayacağını tam tesbit etmek istiyor. Miss Rice, yüz yüze görüşebilmek için, Sayın Abdullah Gül'ün uçağa biner hâle gelmesini dört gözle bekliyor. Kürtler ve Ermeniler, Ankara'nın 'ben bu işte yokum!' incisini telaffuz etmesini, tarihlerinin en büyük heyecânı içinde bekliyorlar. Gürcistan, Bulgaristan, Romanya gibi dostlarımız bile, Amerika'ya üs verebilmek için sıraya girmiş, can atıyorlar.