İran'ın bombası

Gerek Birleşmiş Milletler, gerek Amerika Birleşik Devletleri, İran'ın 2009 yılı sona ermeden ilk atom bombasını imal edeceğini bildirdiler. İran'ın Natanz tesislerinde 1006 kilo ağırlaştırılmış uranyum bulunduğu, BM Atom Enerjisi Kurumu (Viyana) tarafından tespit edildi. İran, haziranda cumhurbaşkanı seçimi yapacak. Obama misali, yeni ümitler uyandıracak, nisbeten liberal bir başkan seçmesi bekleniyor. Hazirana kadar Washington'ı bir geri, iki ileri hamlesi ile oyalayacak. Haziranda Amerika ile daha ciddi temaslara geçecek. ABD'nin ünlü eski dışişleri bakanı Kissinger (ki Yahudi asıllıdır), gizli temaslar için İran'da bulunuyor (daha doğrusu bulunduğu söyleniyor). Eski Almanya şansölyesi (federal başbakanı) Gerhard Schröder de Tahran'a gitti, orada Alman hastanesinin temelini attı. Yani Amerika'nın ve AB'nin İran ile temasları eksik değil. Amerika ve İsrail, İran'ın atom bombasına izin vermeyeceklerini söylüyorlar. Aksi takdirde, İran bombayı yaparsa, Orta Doğu'da nüfuzunun tehdid hâline dönüşebileceğini tekrarlıyorlar. Türkiye de İran'da nükleer silâh istemiyor. Zira Türkiye'nin de kesinlikle ve sür'atle ve âcilen nükleer silâha sahip olması zorunluluğu doğacak. Bu da ancak Amerika ile daha da derin iş birliğine ihtiyaç gösterecek. Türkiye, büyük malî külfetlere katlanmak istemiyor. Suriye'nin, Türkiye ile ilişkilerini iyileştirdikten sonra, Libya'da Kaddafi'nin yaptığı gibi, Amerika'ya yanaşmak istediği açıktır. Şam'ın bile, atomlu bir İran'ı Araplık için tehdit gördüğü âşikârdır. Zaten Arap rasyonel sosyalist Baas rejiminin İran rejimi ile ittifakı kalıcı olamaz. Biz, İran'ın ilk atom bombasını füzesine yerleştirinceye kadar, safha safha Amerika'yı oyalayarak zaman kazanmak devlet politikasını yürüttüğüne inanıyoruz. Bomba yaptığı an, başka ton'da konuşmaya başlayacak ve hareketlenecektir.