İran'ın durumu

İslâm dünyasında Arap Devletleri ve Türk Devletleri sayılıp dökülürken, İran'ın durumundan bahsedilmez. Farsça'nın tek resmî dil olduğu iki devlet var: İran ve Tâcikistan. Afganistan'da ise Farsça, Afganca'nın yanında 2. dildir. Güney Irak'ta Şîî Câferîler çoğunluk, Orta Irak'ta ise hatırı sayılır bir azınlıktır. Bu Şîî Araplar şimdi, Arap ırkçısı Baas ideolojisinden epey geniş ölçüde ayrıldılar. Yüzlerini, mezhepdaşları olan Tahran'a çevirdiler. Sünnî olan Suriye'de ise, Şîî Nusayrî otoriter bir rejim iktidardadır. Halkı Anadolu halkımıza en çok benzeyen Arap ülkesi Suriye'dir. Suriye, İran'ın müttefikidir. Gazze'yi yöneten Hamas'ın liderleri Suriye'de yaşar ve İran'a bağlıdırlar. Lübnan'daki Hizbullah örgütü de öyle... Ermenistan Cumhuriyeti'ni İran besliyor. Âzerî Türkleri'nin çok daha büyük kitlesinin yaşadığı İran, kuzeydeki Azerbaycan Cumhuriyeti'ne karşıtlıkta Ermenistan'a paraleldir. ABD hasımlarının çoğu İran'ın dostudur: Venezuela, Bolivya, Küba, Kuzey Kore başlıcalarıdır. Brezilya bile ABD tutkusu dolayısıyle Tahran'a yakındır. Bu lehinde faktörlere karşılık, İran'ın önemli zaafları da vardır ki Amerika tarafından kaşınırsa büyük tehlike oluşturmak potansiyeli taşırlar. İran, kavimler meşheri bir imparatorluk yapısındadır. Nüfusun zar zor ancak yarısı Fars'tır. Üçte birden fazla yarıya yakını Türk'tür (Âzerî, Kaşgay, Sünnî, Türkmen vs). Önemli Kürt, Lor, Arap, Belûç azınlıklarını buna eklemek gerekiyor. Tâcikistan'da Farsça konuşan nüfus İran'dan çok daha yoğundur (yüzde 80). Afganistan'da yüzde 25, Özbekistan'da yüzde 4 anadili Farsça olan nüfus bulunuyor. Bu suretle İran nüfus alanı batıda Doğu Akdeniz'in letâfetli sahillerinden doğuda Orta Asya'nın ulu dağlarına uzanıyor. Kuzeyde Hazar Denizi denen dünyanın en büyük gölü, güneyde Basra Körfezi ve Umman Denizi yolu ile Hind Okyanusu'na açılıyor. İran, Suûdî Arabistan'dan sonra dünyanın 2. büyük petrol rezervinin sahibidir (18 trilyon dolar değerinde). Ayrıca gaz rezervi de muazzamdır. Her şey, ABD, İsrail ve Yahudi düşmanlığında baş çeken, Şîî şerîatine dayandığını söyleyen çok otoriter bir yönetimin elindedir. Şimdi böyle bir İran, atom bombası yapmak devlet kararını da bütün karşıtlarının feryatlarına aldırmaksızın uyguluyor.