İran'ın nükleeri

Dışişleri Bakanı Prof. Ahmet Davutoğlu, dünya barışı ve komşu dostluğu aşkına gene Tahran'da idi. Ahmedinecat ve arkadaşı Manûçehr Muttaki ile görüştü. İran açıkça söyledi, Türkiye'yi arabulucu kabûl etmiyor. Fakat İran'a yakınlığını hoş karşılıyor. Türkiye'nin iyi niyet ve îkaz (uyarma) turlarından bir şey çıkar mı? İran'ı atom bombasından vazgeçirmek anlamında ise kesin bir şey çıkmaz. İran'ın ucuna atom bombası takacağı mega süper füzeleri şimdiden hazırdır. Birkaç füze gösterisi, Körfez monarşilerinin işini bitirir. Servetlerinin çoğu Batı'dadır, oralardan mücadelelerini yürütürler. Kısmî olsun, toptan ve radikal olsun, hiçbir çeşit ambargo, İran'ı yolundan döndüremez. Petrol ve gazı ile ihtiyaçlarını müsait ülkelerden alır. Ambargo, Türkiye'nin zararına işler... İran atom bombası ile ne kazanacak? Elbette patlatmayacak, o takdirde haritadan silinir. Ama öyle bir prestij kazanacak ki, Humeynî rejimini güvenceye alacak. Orta Doğu, Kafkasya ve Orta Asya'da gücünün yetebileceği her türlü teşebbüste üstün ve rahat hareket edebilecek. İsrail'le çatışacak. İran'da egemenlik, artık hükümet ve meclisten Millî Muhafızlar'a yani askere geçmiştir veya geçmek üzeredir. Ama zamanla halk, hürriyet ve demokrasi isteyecektir. Daha şimdiden asayişi muhafaza problemi oluşmuştur. Tahran'ın ana hedefi, İran veya Pers Körfezi dediği Basra Körfezi'nin batı sahilleri ile Şîî Güney Irak'tır. Batı sahillerinde 6 petrol-gaz zengini Arap monarşisi sıralanmıştır: Kuveyt'ten Umman'a kadar. İran, bizim Boğazlar'ı kapattığımız gibi Basra Körfezi'ni de (Hürmüz Boğazı) kapatacaktır. Bu suretle dünya petrollerinin yarısını ele geçireceği gibi, hemen hemen Türkiye derecesinde jeostratejik duruma gelecektir. Bütün dünya, petrol için İran'a muhtaç olacaktır. Bu hedefler, müfrit İran milliyetçisi Şâh Muhammed Pehlevî için de geçerli idi, İran'ı dünyanın 5. devleti yapacağı palavrasını resmen telaffuz etmişti. Bugün de politikası değişmedi. Bu coğrafyada Türkiye'yi -Osmanlı dönemindeki gibi- yolunu kesen devlet şeklinde görecektir. Ancak geri zekâlılar İran'ın atom bombasından vazgeçeceğini ümid edebilir. Vazgeçirmek için bütün diplomatik yollar elbette denenecektir. Fakat hedefini telaffuza başlamıştır. Yakında bombama kimse karışamaz! diyecektir.