Komşumuz Suriye

Suriye'nin Lübnan'ı tahliye etmesi (boşaltması) için baskı yalnız Washington'dan gelmedi. Hemen bütün dünya bu yönde tavır aldı. Zaten Suriye'nin bir türlü uygulamadığı Birleşmiş Milletler kararı da var. Suriye, 15.000 civarındaki askerini Bekaa vâdisinde toplayacağını, sonra buradan çekeceğini bildirdi. Bekaa, Türk hâfızasında en acılı, en pis hâtıraları canlandırıyor. Türkiye'den gitmiş komünistler ve bölücüler, burada toplanır, terör eğitimi görür, öldürmek, yakıp yıkmak için topraklarımıza salıverilirdi. Bu suretle Suriye, GAP'ın yapılmasını, hiç olmazsa tamamlanmasını engelleyeceğini, başımıza sardığı belâlarla uğraşacağımızı hesaplamıştı. Projesini yarım da olsa gerçekleştirdiğini, hattâ Türk demokratik gelişmesini durgunluğa götürdüğünü ne çabuk unuttuk? Kuzey Suriye, Türkmen bölgesi olduğu halde, Şam'da iktidarı ele geçirenler, komik haritalar çizdiler. Bu haritalar hâlen düzeltilmemiştir, aynen geçerlidir. Şam'da diktatörlük, öz şehirleri Hamâ'yı kuşatıp çocuk kadın demeden on binlerce kişiyi tank ve top ateşiyle öldürdü. Bu suretle ülkede oranları yüzde 10'un altındaki Nusayrî Şii bir askerî dikta rejimi oluştu. Bugün, Suriye Silahlı Kuvvetleri ve istihbarat subaylarının onda dokuzu, hâlâ Nusayrîlerden ibarettir. Amerika, önce Bekaa'ya çekilmeyi -haklı olarak- oyalama şeklinde algıladı. Lübnan'ı boşaltmakla Suriye gibi yoksul bir ülkenin yılda 4 milyar dolar civarında bir gelirden mahrum kalacağı anlaşılıyor. Üstelik Lübnan'dan çekilince Amerika'nın, Suriye'nin yakasını bırakacağına inanmak, saflığın ötesinde cehalettir. Baasçı rejimin sürdüğü Suriye'yi yemeye kararlıdır. Muhtemelen Irak gibi parçalamayı düşünüyor. Evvelsi gün Şam, Lübnan'ı boşaltacağını, İsrail'in de Golan'ı geri vermesi gerektiğini söyledi. İsrail'in böyle bir düşüncesi olduğuna dair en küçük emare yoktur. Ayrıldığı Türkiye'ye ve Türk'e böylesine zarar vermiş, en samimi dostluk teşebbüslerimizi -Rusya'ya, Yunanistan'a PKK'ya, İran'a, Irak'a güvenerek- açık hakaretle karşılamış Suriye'yi kurtarmak için Birleşik Amerika gibi bir devle kapışmak kabîlinden bir hataya düşmeyeceğiz. Bununla beraber, Türkiye, Suriye'nin -Irak'takine benzer üslûpta çiğnenmesini, Şam ve benzeri medeniyet ve kültür merkezlerinin- Bağdat gibi Vandalizme maruz kalmasını, asla istemez. Böylesine bir tutum, bütün İslâm âlemi gibi Türkiye'de de Amerika'nın prestijini kırar. Suriye, ancak temelinden rejim değiştirerek tufandan kurtulabilir.