Meclis'e dönmek

19 DTP Milletvekili, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde kalmak (yani istifa etmemek) kararı aldı. Emir, İmralı'dan geldi. Ve demiri kesti. Ahmet Türk, kendi tabiriyle (Sayın Öcalan'dan) -avukatı aracılığı ile- bu yolda emir geldiğini saklamadı, açıkça söyledi. Böylece 19 milletvekilinin yeni bir çatı altında -20'ye tamamlanarak- Yüce Meclis'te grup kuracak partilerinin de, bir terör örgütünün, hem de şöyle böyle yaklaşımla değil tam manasıyla, emrinde bulunduğu açığa çıktı. Yargıtay Başsavcısı -Anayasa hükmü görevini yerine getirmek için- yeni bir dosya açıp ilk yaprağını doldurdu. Bizim henüz epey uzağında yer aldığımız gerçek Avrupa Birliği demokrasisinde, her türlü fikir, felsefe, rejim üzerinde partiler geçerlidir. Belirli bölgelerin halkını savunan partiler bile -ırkçılığa kaçmamak şartıyla- meşrudur. Ancak terörle ilgili, şiddeti savunan, silah kullanan partiler kesinlikle yasaktır. AB normlarının dışındadır. 21. yüzyılda insanlığın ulaştığı uygarlık çizgisine hasım, kan dökmeyi şiâr edinmiş kuruluşlardır. Binaenaleyh, dağa çıkıp düze inerek eylem yapan silâhlı çeteler örgütü PKK ile ilişki kurmanın ötesinde emir alan bir partinin medenî dünyada meşrûiyeti yoktur. Kendilerine Kürt diyen Türk yurttaşlarımızın haklarını savunduğunu söyleyen bir partinin yasal ve anayasal ve uluslararası statüde durumu budur. Mahut örgütten korkulmaktadır. Bundan böyle de her dediğinin yapılacağı ihtimali kuvvetlidir. Bununla beraber, yeni bir seçime kadar Meclis'te bulunup dertlerini bu zeminde dile getirmeleri daha iyidir. Ama bu fikirde bulunmayan partilere de hak vermek lâzımdır. Açılım yani reform sürecindeyiz. Partiler arası ilişkilerin kesilmemesi icab eder. Bir kısım vatandaşlarımız Avrupa Birliği kriterlerinde mevcut haklardan mahrum ise, hızlı bir açılımla yerine getirip seçime gitmek tansiyonu düşürür. AB kriterlerinde mevcut bulunmayan talepler ise, istek ve arzu seviyesinde kalır, hayâl etmek serbesttir. Böyle projelerin gerçekleşmesi imkânsızdır ama, bu âlemde insan hayal ettiği müddetçe yaşar.