Millî seferberlik

Millî Kurtuluş Savaşı'nı kazanmak için önce millî seferberlik gerekir. Avrupa Birliği Programı'nı olanca varlığımızla ve bize tanınan müddetten çok önce hayata geçirmeliyiz. Ekonomik krizi atlatmak -ki atlatacağız- yetmez. Zira bu kafa ile hemen arkasından nice krizlere duçar oluruz. 190 yasamızın çağ dışı kalması, ayıp şeydir. Kurtuluşumuz, Avrupa düzenini kabûl etmekle mümkündür. Ve başka hiç ama hiçbir şey değildir. Bir milletin bütün geleceği, 200 yıldan beri yaptığımız gibi, dünyanın nereye gittiğini kavramaktan âciz insanların vehimlerine ukalâlıklarına, ufuksuzluklarına, ihtiraslarına terkedilemez. Hiç unutmayalım, çeyrek yüzyıl önceki gafletimizi tekrarlayamayız. O tarihî hatayı yapmasa idik, düşününüz, Türkiye bugün hangi çizgilere ulaşmıştı. Demek Cumhuriyet, çeyrek asır önce kendisini doğru yönlendirecek kadrolara sahip değildi. Bugün sahip midir? Göreceğiz. Ulusal Program'da gûya ihtiyatlı üslupla kaleme alınmış miskin ve şahsiyetsiz bazı taahhütler, asap bozucudur. Risk almaksızın ve kesin irade sergilemeden hiçbir reform yapılamaz. Tereddütlü irade ve risksiz bir reform hareketini tarih yazmıyor. Aksi takdirde, Mars'ı fethe hazırlanan milletlerin yanı başında, çağ dışı komplekslerimizle baş başa kalırız. Bu komplekslerimizin sözde ilmî dayanaklarını sıralamakla kendi kendimizle vakit geçiririz. Hiç kimse, hiçbir sebep, çocuklarımızı 2000 dolar zavallılığına terkedemez. Onları nice milletin kazandığı insan haklarından mahrum kılamaz. 2000 dolarlık ülkeler, horlanmaya mahkûmdur. 1908'e kadar eyaletimiz olan Bulgaristan, vatandaşlarına Şengen vizesi sağladı. Bize vize uygulamayan devlet kalmadı. İmparatorluk, çağı bir türlü yakalayamadığı için sona erdi. Bugün konuşulan, Türkiye Cumhuriyeti'nin başarısıdır. Bilmem farkında mıyız? Bana göre, bütün sakarlıklarına rağmen bu hükûmetin hâlâ şansı vardır. Ama AB konusunda ipe un sermeye çalışan hükûmet düşer. Düşerken partilerini de aşağıya çeker. Yerlerine kim gelirse gelir. Bu kadar basittir.