Partilerimizin çizgisi

Milletçe hepimize geçmiş olsun! Demokrasimizi kepaze etmenin eşiğinden döndük. Avrupa Birliği kapısından kovulmamıza ramak kalmıştı. Üç vatandaş kâğıt üzerinde sahtekârlık yaptı diye, muazzam ve muhteşem Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin yetkileriyle oynamak akıl alacak şey değildi. Hele Meclis'i yenilemek düşüncesi? Gerçekleştiği takdirde AK Parti'nin tek başına Meclis'e girmesi ihtimali bile vardı. Seçim yasasını değiştirip barajı indirmekten bahseden yoktu. Demek ki, adeta tek başına kalmış ve 'Merkez Sağ'ın felsefesine uymaya çabalayan bir parti üzerinde de tasarruflar düşünülüyordu. Vehme kapıldığım sanılabilir. Fakat Türkiye'mizde seçilmeden iktidara oturmak heveslilerinin her devirde bulunduğu malûmdur. Türkiye seçim tuzağına düşse idi, Irak ile irtibatımız kesilirdi. ABD ile müttefikliğimiz bozulurdu. Avrupa'da saygınlığımız azalırdı. Ekonomimiz gerilerdi. Yoksulluğa mahkûm, ikinci sınıf, çok kalabalık bir üçüncü dünya ülkesi haline düşebilirdik. Şimdi artık herkes sorumluluğunu bilsin. İşine gücüne baksın. Türk yargısı, o kadar kıyl-ü kaal arasında, sağlıklı karar verdi. Milletvekilleri huzur içinde çalışabilirler. Ancak AK Parti, demokrasimizi tamamen Batı çizgisine oturtmak tedbirlerini almakta gecikmemeli. Tekrar geçmiş olsun derken, partilerimizi de uyarıyoruz. Yetersiz kaldılar. 'Üçüncü Binyıl'ın değişimlerini algılayamadılar ki uygulayabilsinler. Hata üzerine hata yaptılar. Hırsız, katil ve uğursuzları üzerimize saldılar. Krizleri engelleyemediler. Ülkeyi yoksulluktan kurtaramadılar. Millî iradeden sürekli tavizler verdiler. Meclis'in ve hükümetlerin yetkilerini hovardaca dağıttılar, döküp saçtılar. Günde üç defa basın toplantısı yapıp beş defa demeç vererek bol gevezelik yaptılar. Soygunları, hortumları önleyemediler, çaldıklarını geri alamadılar. Türkiye'yi "faizciler ve rantiyeler cenneti" haline getirdiler. 3 Kasım 2002 diye tutturdular. İnanılması zor boyutlarda sandığa gömüldüler. Silkinmek zamanı geldi. Çağa ve şartlarına uyamayan siyasî partilerin istikbali olmaz.