Rusya hareketleniyor

İç politikada olduğu gibi dış politikada da siyaset boşluk kabûl etmez. Boşalan, boşaltılan, boşalttırılan, kendi hâline boş bırakılan yer, iradeniz dışında, derhal doldurulur. Türkiye, ABD'nin stratejik müttefikliğinden koptuğunu fiilen ortaya koyunca, Orta Doğu, Kafkasya, Orta Asya'da sahip bulunduğumuz büyük nüfuz sahası boşaldı. Hiç öylesine kalır mı? Kuzeydeki büyük komşumuz Rusya, hemen dolduruverdi. En azından, Türkiye'nin akıllara durgunluk verecek bir aymazlıkla terk ettiği sahayı işgal teşebbüsüne başladı. Üstelik Türk dış politikasını yönlendirenler, PKK destekçisi, hâlen KADEK dostu olarak bize kan kusturan İran'la ilişkilerimizde, Washington'ın uyarılarına hiç önem vermediler. Dış politikada uyarılar dostça, tarafsız veya hasmâne olabilir. Hepsi biribirinden önemlidir. Şimdi Bush'la Putin, Petersburg'da sarmaş dolaşlar. Dostumuz Putin, Başkan Bush'un yanıbaşında İran'ı kitle imha silâhları imali ile itham edip, vazgeçmediği takdirde müeyyide uygulamak tehdidinde de bulunmasın mı? Bakalım Almanya ile Fransa, İran'ı koruyabilecekler mi? Washington'ın, İran imparatorluğunun yıkılması hususunda, çok erken davranarak ve kim bilir ne tavizler vererek Moskova ile anlaştığını sezebilmek için dehâya falan lüzum yok. Gerçekler apaçık kendini gösteriyor. Irak operasyonunda tarihinin en büyük hayal kırıklıklarından birine uğrayan Amerika, -aslında petrol savaşı olan- terörle savaşın İran safhasında Türkiye'ye vermeyi planladığı tavizlerin bir kısmını, Rusya'ya bırakmaya hazırlanıyor. Elini çabuk tutan, kazanacak tarafı görebilen, kazançlı çıkıyor. Statükocular ise, lâf edebiyatı alanında, ustalıklarına ustalık katıyorlar.